Tata z corką u ginekologa.

Córka ma 13 lat. W związku z chorobami współistniejącymi lekarz pediatra zlecił konsultację ginekologiczną.

Ze względu na jej wiek wybraliśmy ginekologa dziecięcego.

Badanie tak młodej dziewczyny – jeśli nie ma podejrzenia popełnienia czynu zabronionego – odbywa się bezinwazyjnie i zazwyczaj bez rozbierania się, chyba że istnieją konkretne wskazania. U nas nie było takiej potrzeby.

Przed wizytą warto porozmawiać z córką o tym, czego od nas oczekuje i jak wygląda jej poziom komfortu. Badanie musi odbywać się w obecności prawnego opiekuna, ale można stanąć za parawanem lub poczekać w kabinie higienicznej, jeśli tak będzie dla niej lepiej.

Warto sprawdzić dostępność lekarzy i – jeśli to możliwe – wybrać lekarkę. Nie chodzi o uprzedzenia, ale o kwestię wstydu i komfortu dziewczynki.

My z córką mamy relację opartą na dużym zaufaniu – rozmawiamy o wszystkim: o okresie, odpowiedzialności, chorobach, relacjach z rówieśnikami, pierwszych miłościach, zagrożeniach w internecie i pornografii. Dzięki temu było nam łatwiej przygotować się do tej wizyty.

Nie ma gotowego scenariusza takich rozmów ani uniwersalnego wzoru wizyty. Ważne, żebyśmy jako ojcowie nie wpadali w panikę. Liczą się spokój i zrozumienie.

W tym wieku badanie zwykle ogranicza się do USG przez brzuch i rozmowy z lekarzem.

Pamiętajcie – jesteśmy oparciem dla naszych córek. To, jak my będziemy reagować, ma ogromny wpływ na to, jak one będą podchodzić do takich sytuacji. Dlatego ważne jest naturalne podejście i normalizowanie tematu – bo to po prostu zwykła wizyta u lekarza.

Po wszystkim warto zapytać córkę, jak się czuła, co było dla niej pomocne, a co można by zmienić następnym razem. To okazja, by jeszcze bardziej budować zaufanie i pokazywać, że jej zdanie ma znaczenie.