Zginął tragicznie. Żył po ludzku. Na Ziemi otworzył wielu ludziom drzwi do Nieba. Czy ktoś, kto na pierwszy rzut oka nie kojarzy się nam z Kościołem i Bogiem ma szansę zostać świętym? W przypadku Guido Schaffera jest to niesłychanie możliwe.
Kiedy utonął pod falami miał miał zaledwie 34 lata. Mimo że był klerykiem, nigdy nie zrezygnował ze swojej pasji: Surfowania na desce. Angażował się w to na maxa. Jak we wszystko, co spotykał i czemu się poświęcał.
W wolnym czasie współpracował z Misjonarkami Miłości. Po południu i wieczorem można było go spotkać na gorących plażach Rio. Nierzadko w towarzystwie pięknych dziewczyn. Był dla każdego cały. Do końca. BEZ KALKULOWANIA. Jak na desce, tak i w życiu przyświecała mu ta sama zasada: Żyć totalnie. Oddać się chwili. Znaleźć się wśród ludzi i w sobie znaleźć człowieka. Jak kiedyś napisał św. Paweł: Omnibus omnia. Być wszystkim dla wszystkich. I może z tego powodu jego znajomi nazywali go anjo surfista - ANIELSKI SURFER.
Anioły nie mają skrzydeł. One chodzą po Ziemi. Mieszkają w ludziach. Szukają człowieka. Żyją tym, co tu i teraz. Marzą i realizują marzenia. Nie tylko wpatrują się w gwieździste niebo, ale po prostu sięgają gwiazd. Z odwagą ducha. Nieważne, jak długo coś robisz. Ważne, abyś robił to Z PASJĄ. Bo tym, co sprawia różnicę między szczęściem a nieszczęściem jest OBECNOŚĆ SERCA. Jeśli modlitwa, post i asceza ostatecznie nie wydobywają z Ciebie człowieczeństwa i radości, to znaczy, że odpuściłeś sobie ŻYCIE ŻYCIEM i uciekłeś od siebie i Boga w praktyki duchowe. Czy surfowanie na desce, jazda na snowboardzie lub deskorolce, czy też granie w piłkę lub nawet e-sport mogą być drogą do Nieba? Oczywiście! Jeśli Niebo rozumie się właściwie, czyli jako wspinaczkę do świętości a NIE DOSKONAŁOŚĆ. Jestem pewien, że Sługa Boży (tak nazywa się kogoś, kto ma być ogłoszony błogosławionym) Guido Schaffer to tylko kropla w oceanie świętości, który rozlewa się w sercach naszych przyjaciół i znajomych. Rozejrzyj się wokół siebie. SPÓJRZ W LUSTRO. I odpowiedz na pytanie: Czy żyję ŻYCIEM i PASJĄ, przez to czyniąc siebie i innych choć odrobinę lepszymi? Jeśli tak, to znaczy, że JESTEŚ ŚWIĘTY. I nie bój się tego sformułowania - takiego myślenia! Nie doskonały, ale właśnie święty. Świętość to nie "akuratne" dostosowanie się do zasad etycznych. Chrześcijaństwo to nie tylko zbiór norm moralnych. Kościół nie naśladuje moralności św. Piotra, św. Pawła czy nawet Jezusa Chrystusa. Nie o to chodzi w Chrześcijaństwie. Chrześcijaństwo to ŻYCIE ŻYCIEM BOGA. Guido Schaffer bardzo mi przypomina bł. Pier Giorgio Frassatiego, patrona studentów. I TERAZ BĘDZIE ZASKOCZENIE. Jeśli oskarżasz Kościół o zaściankowość, to SPÓJRZ NA PONIŻSZE ZDJĘCIE:
Tak, bł. Pier Giorgio jest na nim z... fajką. Gorszące? A skądże! Życie nie polega na prześciganiu się w dobrych uczynkach. Ba! ŚWIĘTOŚĆ NIE OPIERA SIĘ NA DOBRYCH UCZYNKACH. Chodzi o to, aby jak Bóg w Swoim Synu stać się człowiekiem. Stać się jak najbardziej ludzkim. Wtedy Stwórca Twoją słabość zamieni w MOC. Z Twojej grzeszności u-czyni ścieżkę do Nieba. A po drodze ustawi drogowskazy i przewodników. Człowieczeństwo zamienia w Bóstwo. Jak Guido Schaffer, kleryk z marzeniami o kapłaństwie, podparty o swoją deskę, otoczony wianuszkiem pięknych brazylijskich dziewczyn, z drinkiem w ręku - dzielący się na plaży swoim doświadczeniem wiary.
GDZIE JEST BÓG? Tam, gdzie życie pod prawem, które zabija, czy tam, gdzie życie sercem, które daje życie? ROZDZIERAJCIE SWOJE SERCA A NIE SZATY!
Więc nie czekaj, aż szczęście w Twoim życiu zjawi się samo - bo się nie zjawi. ŻYJ TYM, CO DOSTAŁEŚ TERAZ - W TEJ SEKUNDZIE, W TYM MIEJSCU, W KTÓRYM JESTEŚ. Pozwól Bogu zająć pierwsze miejsce w Twoim życiu.
https://pracujnadsoba.wordpress.com
