Wydarzenie to miało, co prawda, miejsce ponad dwa tygodnie temu. Niemniej jednak, warto je odnotować. Obecność Benjamina Netanyahu podczas Victory Day 2018 w Moskwie gdzie ugościł go sam Putin. Później natomiast miało miejsce zwyczajowe – regularne spotkanie w cztery oczy. Następnie odbyło się izraelskie, dość dziwne, i niespodziewane bombardowanie pozycji irańskich w Syrii. W Azji wciąż powtarza się maksymę: „Podobieństwa się przyciągają” a w psychologii mówi się o świadomym lub nieświadomym poszukiwaniu tych, którzy mają mocne i słabe strony podobne do naszych.
Polityka wcale nie jest skomplikowana. W wydaniu XXI wieku polityka to patologia a rozumiejąc mechanizmy jakie rządzą w patologii rozumie się również sens pewnych relacji. W przypadku Rosji i Izraela to, ogólnie mówiąc, „toksyczna przyjaźń”. Dla jednej i dla drugiej strony owa dziwna „polityczna relacja” staje się środkiem do kontynuowania działań (nawet tych międzynarodowych), które trudno określić „pozytywnymi”.
Polityka w wykonaniu Rosji oraz Izraela wygląda zupełnie inaczej niż w wydaniu Polski. Opiera się na behawioryzmie. Chce wziąć znacznie więcej niż dać.
Jakby nie patrzeć albo prorokować to do dnia 9 maja 2018 roku polityka polska mogłaby podejrzewać zarówno Rosję jak i Izrael o jakieś przeciwieństwa, spory lub konflikty. Niestety Victory Day 2018 roku odrobinę zmienił….
Warto obejrzeć:
https://orientalreview.org/wp-content/uploads/2018/05/Netanyahu-and-Putin-at-Victory-Day-parade.jpg
https://pbs.twimg.com/media/Dcxpn8cXUAAlOA-.jpg
https://www.sott.net/image/s23/468255/large/Bibi.jpg
http://admin.balkaneu.com/wp-content/uploads/2018/05/B3-AI822_xroads_GR_20180509101417.jpg
https://media.defense.gov/2017/May/09/2001744439/400/400/0/170509-S-ZZ999-005.JPG
