Projekt ustawy, która chroniłaby życie nienarodzonych dzieci w każdym przypadku, został w poprzedni piątek skierowany do dalszych prac w komisjach sejmowych. Za jego dalszym procedowaniem odpowiedziało się 254 posłów, przeciw było 151 wstrzymało się 11.
Gdy w kwietniu składaliśmy projekt w Sejmie większość komentatorów było przekonanych, że zostanie on odrzucony już w pierwszym czytaniu. A jednak nasza kampania – zebranie olbrzymiej ilości podpisów, telefony i e-maile do posłów, wystawy antyaborcyjne, marsze dla życia, uzyskanie wsparcia hierarchii kościelnej - przyniosła pozytywne owoce. Posłowie dostrzegli, że katolicy, konserwatyści niekoniecznie chcą być dalej milczącą większością, której można wszystko narzucać, a że z nami też trzeba się liczyć.
Ważny jest nie tylko wynik pierwszego głosowania, ale też to, że sprawa w ogóle została postawiona w Sejmie, że temat aborcji został przedstawiony w debacie publicznej z „naszej” perspektywy. Wiem jak jest to ważne. Sam kiedyś, mimo że uważałem, że życie zaczyna się od poczęcia, popierałem kompromis aborcyjny i dopiero gdy miałem okazję wysłuchać argumentów przeciwko niemu, zrozumiałem, że moja postawa była totalnie nielogiczna. Argumenty przeciw aborcji są nie do podważenia, ale trzeba mieć możliwość ich prezentacji.
To wszystko utwierdza mnie w przekonaniu, że warto walczyć o większe dobro, a nie tylko chować głowę w piasek i minimalizować zło, że wbrew temu co sądzą niektórzy dobro nie jest skazane na porażkę.
Pierwsza bitwa została wygrana, ale prawdziwa walka dopiero się rozpoczyna. Lewicowi dziennikarze i działacze, którzy do tej pory lekceważyli nasz projekt, próbowali go zmarginalizować wiele o nim nie mówiąc, teraz przystąpili do zmasowanego ataku stosując sprawdzone metody – przyprawianie konserwatystom gęby. W ciągu minionego tygodnia mogłem przeczytać o tym, że chcę wprowadzić piekło dla kobiet, dokonać aberracyjnego okrucieństwa, popadłem w obłęd i histeryczną mizoginię, pragnę powrotu średniowiecza. Z pewnym rozbawieniem dowiedziałem się też o tym, że pod projektem podpisywały się same staruszki. Za urabianie opinii publicznej wzięły się wszystkie większe media.
Z kolei SLD postanowiło odpowiedzieć na nasz projekt przedstawiając swój własny, liberalizujący obecną ustawą.
Czeka nas jeszcze bardziej wytężona praca! Pierwsze co możemy zrobić, to napisać podziękowania do tych posłów, którzy zagłosowali za dalszym procedowaniem projektu, żeby utwierdzić ich w czynieniu dobra. Pod wpływem medialnej nagonki mogli stracić trochę ducha, więc warto ich na nowo umocnić. Warto napisać też do posłów, którzy głosowali przeciwko projektowi lub jak poseł Jarosław Gowin nie wzięli udział w głosowaniu zwracając uwagę na niewłaściwość ich postępowania.
Zamierzamy oddziaływać na posłów także poprzez powołanie obywatelskiego ruchu opowiadającego się za życiem.
Na pewno potrzebna jest też ciągla wielka modlitwa w intencji ochrony życia i naszych posłów.
Namiary na posłów, jak i informacje o bieżących działaniach podejmowanych w związku z naszą inicjatywą znajdziecie na stronie:
A tu wyniki głosowania:
