Zbigniew Kobylański
Nauczmy się żyć obok siebie!
Umiemy żyć obok zła/Nauczmy się wreszcie obok siebie! Te słowa z piosenki Zbigniewa Wodeckiego (wykrzyknik na końcu zdania mój), powinny być mottem dzisiejszych czasów.
To wieczne ględzenie o zaniechaniu mowy nienawiści jest tak samo głupie, jak wkładanie kwiatków w lufy karabinów żołnierzy Putina i malowanie gołąbków pokoju na chodnikach. Nie mam również zamiaru mieć szacunku dla wszystkich, lecz trzeba mieć tyle kultury, aby w stosunku do wszystkich umieć zachowywać się przyzwoicie. Moi drodzy! Czy mam żywić szacunek dla panów Szczerby, Misiło, Palikota, Kierwińskiego, pani Scheuring-Wielgus czy pana Tuska (wyjątkowo podłej postaci niesprzyjającej Polsce i Polakom, który nas podzielił), i wielu, wielu im podobnym?
Nauczmy się używać właściwych słów do właściwych sytuacji. Żywię szacunek i poważanie dla pana Jerzego Owsiaka (wyobraźmy sobie, jak wyglądałyby dzisiaj nasze szpitale bez Orkiestry Świątecznej Pomocy) za jego działalność, choć jest możliwe, że w wielu innych sprawach mamy zupełnie różne zdania i poglądy.
Jeśli mam szacunek dla jakiejś kobiety, to tylko, dlatego, że jest człowiekiem godnym szacunku a nie, dlatego, że jest kobietą – natomiast stanę w obronie każdej napastowanej..
Drodzy politycy i dziennikarze! Przestańcie odmieniać przez wszystkie przypadki określenia: „mowa nienawiści”, „szacunek”, „mowa miłości”, czy inne podobne tym określenia, – bo, jak widać, sami nie wiecie co one znaczą i dlatego to ględzenie niczego nie zmieni, nawet w was – wymagajcie natomiast, aby państwo stanęło wreszcie na wysokości zadania i przestępców, adekwatnie do ich czynów, karało.
Niestety w najbliższym (ani dalszym) czasie nic się nie zmieni, więc musimy nauczyć się żyć obok zła.
Ludzie dobrej woli zmobilizujcie się i dajcie wreszcie odprawę tym opłacanym postkomunistycznym szkodnikom – BROŃCIE DEMOKRACJI I WOLNOŚCI SŁOWA, którą pan Tusk próbował stłumić w Polsce i próbuje teraz z Brukseli!
