Śmierć słynnego aktora w sowieckim łagrze.
Eugeniusz Bodo to jeden z najpopularniejszych polskich aktorów dwudziestolecia międzywojennego. Był także reżyserem i producentem filmowym, scenarzystą i piosenkarzem, który śpiewał popularne hity filmowe. Po wybuchu II wojny światowej znalazł się na terenach zajętych przez Sowietów, gdzie zgubiło go szwajcarskie obywatelstwo.
Naprawdę nazywał się Bohdan Eugène Junod. Pseudonim sceniczny „Bodo” powstał od inicjałów jego imienia Bohdan i jego matki – Doroty. Urodził się w Genewie 28 grudnia 1899 r. Jego ojciec, Teodor Junod, był obywatelem Szwajcarii. Jako właściciel kinoteatrów wychowywał syna w środowisku artystycznym.
Przyszły gwiazdor polskiego kina zadebiutował jako dziecko na scenie w łódzkim teatrze Urania swojego ojca. Gdy skończył 18 lat, zaczął występować jako piosenkarz i tancerz początkowo w Lublinie i Poznaniu, a rok później w Warszawie. Bodo zagrał w ponad 30 filmach, zwykle występując w komediach muzycznych.
We wrześniu 1939 r. uciekając przed wojną przeniósł się do Lwowa. Nadal występował na scenie i nagrywał piosenki w języku rosyjskim. W tym czasie zdecydował się również na emigrację do Stanów Zjednoczonych i rozpoczął starania o opuszczenie ZSRS posługując się szwajcarskim paszportem. Nie zdążył wyjechać.
Wkrótce po ataku Niemiec na ZSRS, Bodo został aresztowany przez NKWD i przewieziony do Moskwy. Podobno Sowieci zatrzymali go, ponieważ posiadał obywatelstwo szwajcarskie, w związku z czym został oskarżony o szpiegostwo. W październiku 1942 r. został skazany na 5 lat ciężkiego obozu pracy.
Początkowo więziony na Butyrkach w Moskwie, nie objęła go amnestia na mocy porozumienia Sikorski – Majski, ponieważ władze sowieckie uznały go za obywatela Szwajcarii i jak argumentowano, że układ ten dotyczył tylko obywateli polskich.
Bodo został odtransportowany do łagru w Kotłasie, obwód archangielski, 14 maja 1943 r. Miesiąc później uznano go za niezdolnego do pracy i umieszczono w szpitalu obozowym.
Eugeniusz Bodo zmarł 7 października 1943 r. i został pochowany w zbiorowej mogile. Jego ulubiony pies „Sambo” (dog niemiecki) przeżył go o rok.
Po wojnie komuniści głosili fałszywą wersję jego śmierci, zgodnie z którą Bodo miał zostać rozstrzelany przez Niemców.
Inne tematy w dziale Społeczeństwo
