W Polskim Radio Program 3 podano następującą informację o debacie poświęconej euro: Jerzy Buzek, Dariusz Rosati, ksiądz Adam Boniecki, komisarz Danuta Huebner, Władysław Bartoszewski, Bronisław Geremek i Stefan Meller. Co łączy te osoby? Wspólnie będą działać na rzecz jak najszybszego wejścia Polski do strefy euro. Właśnie ruszyła społeczna kampania, której celem jest zmobilizowanie rządu do podania konkretnej daty wprowadzenia w naszym kraju europejskiej waluty oraz przygotowanie do tego Polski i społeczeństwa.
Zdziwiła mnie trochę obecność w tym gronie duszpasterza znanego z potępiania zaangażowania się duchownych w politykę. Najwidoczniej jednak co wolno księdzu Adamowi tego nie wolno Ojcu Rydzykowi.
Niedawno w salonie24 pan Kurkiewicz w wymądrzał się na temat dogmatyki katolickiej, niejako na zasadzie symetrii ksiądz Boniecki postawił wyjaśnić maluczkim kwestie monetarne. Z kolei jak podaje „Dziennik” w Radomiu chorzy psychicznie prowadzą restaurację, co nie powinno nikogo dziwić w kraju w którym paranoicy prowadzą całe państwo. Powinno być jednak trochę inaczej- pan Kurkiewicz powinien dostać restaurację, może nie w Radomiu ale w ulubionym przez siebie Pałacu Kultury i Nauki im. Wielkiego Językoznawcy. Mógłby tam serwować dania i napitki z epoki, oczywiście na kartki, należałoby także zadbać o wystrój z epoki (fajansowe talerze wielkości sedesu, przeciwpancerne musztardówki, portrety ukochanych przywódców itp.)
Chorzy psychicznie po podaniu dużej ilości środków uspokajających byliby idealnymi kandydatami do tłumaczenia korzyści wynikających z przyjęcia euro. Natomiast ksiądz Boniecki, filar polskiego „kościoła otwartego” powinien zająć się dogmatyką. Teraz niestety jest tak zapracowany, że nie ma nawet czasu aby zajrzeć do Ewangelii. A szkoda bo mógłby tam przeczytać przypowieść o tym jak faryzeusze zadali podstępne pytanie dotyczące płacenia podatków. Na co padła odpowiedź, że należy oddać Bogu co boskie a cesarzowi co cesarskie.
P.S. Nie jestem przeciwnikiem zatrudniania osób z dysfunkcjami psychicznymi. Przeciwnie –uważam, że w wielu przypadkach to jedyna skuteczna forma terapii. Natomiast nie podoba mi się pomysł z Radomia. Pracowałem kiedyś na zmywaku i wiem, że zaplecze kuchenne może być miejscem bardzo niebezpiecznym nawet dla ludzi w pełni sprawnych fizycznie i psychicznie.
