LIST OTWARTY do Jego Ekscelencji Ks. Abpa Jóżefa Życińskiego

LIST OTWARTY

do Jego Ekscelencji Ks. Abpa Józefa Życińskiego

Jego Ekscelencjo.

Pozwalam sobie napisać ten list po zapoznaniu się z notatką umieszczoną w witrynie internetowej Katolickiej Agencji Informacyjnej a dotyczącą Mszy św. odprawionej przez Jego Ekscelencję w Puławach w intencji użytkowników nowo otwartego mostu na Wiśle. Padły tam uwagi odnośnie zagłady ludności polskiej na Wołyniu i Podolu w latach II wojny światowej. Prawda o tej zbrodni jest nadal systematycznie zakłamywana a ci, którzy podjęli bardzo nierówną walkę o jej ujawnienie odsądzani są od czci i wiary. Dlatego też po namyśle zdecydowałem się zwrócić do Jego Ekscelencji w tej bulwersującej wielu wiernych sprawie. 

W swoim kazaniu Jego Ekscelencja wyraził przekonanie, że określenia „Holocaust” nie powinno się używać w odniesieniu do rzezi wołyńskiej, ponieważ Ono ubliża zarówno Żydom jak i Ukraińcom, którzy mogą się czuć dotknięci... Żydzi - dlatego, że słowo ,,holokaust" wiąże się z ich tragedią i dramatem. Oni jako jedyny naród skazani byli na zagładę za sam fakt bycia Żydami, więc nie można cierpień innych narodów stawiać na tym samym poziomie, operując słowem holokaust jako synonimem tragedii. Z drugiej strony, musimy pamiętać, że nie wszyscy Ukraińcy uczestniczyli w tamtych tragicznych wydarzeniach z Wołynia.

Pochodzące z łaciny kościelnej angielskie słowo „Holocaust” funkcjonuje dzisiaj jako synonim prawniczego terminu „ludobójstwo”. Ze słów Jego Ekscelencji można by wysnuć błędny wniosek, że dotknęło ono tylko Żydów ale już nie Ormian, Polaków czy Tutsi.  W dzisiejszym świecie opanowanym przez relatywizm dzieli się ofiary masowych zbrodni  na gorsze i lepsze, na te, które należy opłakiwać i na te o których lepiej zapomnieć. Postawa taka  jest głęboko amoralna i sprzeczna z nauczaniem św. Pawła, który twierdził, że już nie ma Greka ani Żyda, obrzezania ani nieobrzezania, barbarzyńcy, Scyty, niewolnika, wolnego...

Według Jego Ekscelencji - Żydzi ...jako jedyny naród skazani byli na zagładę za sam fakt bycia Żydami. Chciałbym jednak zauważyć, że istnieją także inne nacje, które próbowano całkowicie wyeliminować metodą masowego mordu. Zasadne staje się pytanie czy były jakieś inne powody tych tragedii oprócz narodowości ofiar ? Co zawinili Ormianie Turkom, Polacy Ukraińcom a Tutsi Hutu oprócz samego faktu swojego istnienia? Nawet jeśli założyć, że nie są bez winy (a któż z nas nie jest) to wszelkie ich ewentualne nieprawości bledną wobec ogromu dokonanych na nich zbrodni. Obawiam się, że rozumowanie, które Jego Ekscelencja zaprezentował w tej kwestii może być odebrane jako etyczna i historyczna relatywizacja największych tragedii XX wieku, całkowicie sprzeczna z duchem i literą Ewangelii.

Ośmielam się zauważyć, że Jego Ekscelencja jest w błędzie obawiając się reakcji środowisk żydowskich niezwykle wyczulonych na nadużywanie słowa „Holocaust”. Nawet jeżeli pojawią się protesty z tej strony to będą jedynie wynikać z nieznajomości faktu, że Holocaust Polaków na Ukrainie był przedłużeniem tragedii około miliona Żydów wymordowanych wcześniej przy czynnym udziale formacji ukraińskich. Na razie nie widać specjalnego zainteresowania światowej opinii publicznej tym tematem. Ulegnie to jednak zmianie w miarę dalszego rozwijania się faszyzmu na terenie zachodniej Ukrainy. Już dzisiaj stawia się tam pomniki mordercom, gloryfikuje się zbrodniarzy mających na rękach krew polską, żydowską, ormiańską i ukraińską. W tym duchu wychowuje się młodzież. Dlatego uważam, że uświadamianie faktów historycznych jest wręcz naszym obowiązkiem wobec narodu ukraińskiego, który oprócz rezunów spod znaku tryzuba wydał także wielu wspaniałych i szlachetnych ludzi.

Nie podzielam także przeświadczenia Jego Ekscelencji, że mówienie prawdy na temat Holocaustu Polaków popsuje stosunki z naszym sąsiadem. Nie rozumiem dlaczego nazwanie ludobójstwa dokonanego na Polakach po imieniu miałoby obrażać Ukraińców. Równie dobrze możemy przestać mówić o mordzie katyńskim bo obrażą się Rosjanie albo o Auschwitz, aby nie urazić niemieckiej wrażliwości. Jego Ekscelencja ma całkowitą rację mówiąc, że nie wszyscy Ukraińcy brali udział w masowym mordzie - byli też tacy, którzy ratowali Polaków ryzykując życiem własnym i swoich rodzin. Podobnie wielu uczciwych Niemców – takich jak Oskar Schindler czy Otton Schimeck. Mimo tego nikt nie kwestionuje określenia takiego jak  „ludobójstwo niemieckie”.

Całkowicie zgadzam się z Jego Ekscelencją, że przyszło już nowe pokolenie, które żyje innymi wartościami, przyjaźni się. To rzecz niezwykle cenna, ale tym bardziej nie możemy młodych ludzi karmić fałszem na temat historii ich narodów. Próbowano to robić w byłej Jugosławii. W czasie II wojny światowej miały tam miejsce masowe rzezie dokonywane przez wrogie sobie nacje. Reżim Tity przez kilkadziesiąt lat zmuszał do „pojednania” i „przyjaźni” opartych na przeinaczaniu historii. Efektem takiego postępowania była fala ludobójstwa na Bałkanach w latach 90-tych. Nie wolno opierać jakichkolwiek działań ludzkichna kłamstwie, daje to tylko krótkotrwałe efekty, na dłuższą metę zawsze kończy się tragicznie. Dzieje się tak ponieważ złe drzewo dobrych owoców wydawać nie może. Nawet najgorsza prawda jest zawsze lepsza od kłamstwa, tylko ona może nas wyzwolić
z zaklętego kręgu nienawiści i wzajemnych animozji.

Trudno mi zgodzić się ze zdaniem Jego Ekscelencji, że rozdrapywać ran nie wolno. Stefan Żeromski zauważył, że należy to robić gdy narodowe rany zabliźniają się błoną podłości. Żaden normalny naród nie może akceptować negowania i relatywizowania dokonanego na nim ludobójstwa a do tego właśnie wzywają dzisiaj polskie elity. Niestety w te działania wpisuje się wypowiedź Jego Ekscelencji. Jestem głęboko przeświadczony, że motywem  działań Jego Ekscelencji jest dobro naszej Ojczyzny i Kościoła. Ośmielam się jednak zauważyć, że używanie języka poprawności politycznej, gdy mowa jest o jednej z największych tragedii w historii Polski, powoduje wśród wiernych konsternację, budzi uczucie rozgoryczenia a nawet zgorszenia.

Załączam wyrazy szacunku dla Waszej Ekscelencji.

Adam Kuź