Pani Leszczyna, niegdyś nauczycielka języka polskiego w Szkole Podstawowej nr 50 w Częstochowie, została ministrem zdrowia w rządzie Donalda Tuska. Rewelacyjny wybór! Pani Leszczyna nie ma bowiem wszystkich obciążeń którymi obarczony jest pracujący w swoim zawodzie lekarz. Zaczynając od przysięgi Hipokratesa, a kończąc na koniecznej i niezbędnej w tym zawodzi empatii wobec pacjenta. Nie obciążona jest zawężającymi pole widzenia specjalizacjami medycznymi, nie obarczona egzaminami zawodowymi i ciężką literaturą medyczną. Umysł ma swobodny i nie przeciążony, co z łatwością daje się zauważyć podczas prezentacji przez Panią Minister jej zasobów intelektualnych w licznych wypowiedziach do Narodu.
Jednak martwi mnie jako obywatela, że Pan Premier nie wykorzystuje w pełni innych talentów, które równie dobrze jak pani Leszczyna służyłyby misji naprawy Państwa. Mój znajomy hydraulik pan Władek (nazwisko zastrzeżone przez Rodo) z największą chęcią zająłby się sprawami zagranicznymi, jak twierdzi – znacznie lepiej od obecnego ministra. Osobiście pana Władka polecam. Pani Kasia (Rodo) z pobliskiej „Żabki” chętnie pokieruje ministerstwem infrastruktury, mając wieloletnią praktykę w infrastrukturze. Że nie wspomnę już o panu Zenku (Rodo) rozlicznych talentów. Jako dodatkowa rekomendacja niech posłuży fakt, że wszędzie ma tatuaże. Mówi, że nawet Tam! To chyba przekonujący argument. Pani Leszczyna przetarła ścieżki, ale nie wahajmy się iść dalej tą drogą, a zajdziemy daleko. Z pewnością!!!
