Wszyscy czegoś chcą?

Jestem właśnie w kafejce internetowej, na dworcu w Warszawie. Siedzący za mną facet, pilnujący tego interesu, spławił klienta, mrucząc jednocześnie coś w stylu: "P******ę, wszyscy k***a czegoś chcą". Chętny, by dać kafejce zarobić, pojawił się w złym momencie, przerywając pilnującemu telefoniczną rozmowę. Nagła iluminacja rozproszyła pojawiające się wrażenie Deja Vu. Czytając "Absurdy PRL", podobne zachowanie widziałem w cytowanych tam księgach skarg i zażaleń. Jednak, udzielne księżne z za sklepowych lad i okienek, dotychczas były dla mnie tylko PRL-owskim ewenementem. Tym bardziej zaskakujące jest, że posmak tych czasów dał mi człek, na oko, młody. Może rację mają, będący politycznym folklorem UPRowcy, że w Polsce wolny rynek to iluzja? Nie wyobrażam sobie, jak w wolnorynkowych warunkach, takie traktowanie klientów może nie prowadzić do plajty. Wbrew pozorom, zanim zaczniemy nazywać się krajem cywilizowanym, musimy się chyba jeszcze sporo nauczyć...

W trakcie pisania tego wpisu, spławiono lub "zrobiono łaskę" kilku klientom. Zamiast relacjonować, wychodzę.