Lustracją i Mieciem

Lustracją i Mieciem, znaczy się TW "Mieciem", traktuje się teraz Polskie elity. Celuje w tym partia braci Kaczyńskich, przy uprzejmej pomocy cieknącego IPN. Z pozoru, jest to zaspokajanie marzeń prawicowych wyborców. Jednak, w ten sposób, PIS może, w dłuższej perspektywie, "strzelić sobie w stopę", kompletnie zrażając do siebie młodych, ledwo(albo wcale) pamiętających PRL ludzi (pisał o tym ostatnio Zetor), czyli, w ostatecznym rozrachunku, popychając ich w gościnie rozwarte ramiona SLD. Babranie się w przeszłości młodych nie interesuje, kolejne rewelacje z teczek nudzą, a co najważniejsze:

Młodzi nie rozumieją czemu lustracja ma służyć.

Nie z przyrodzonej tępoty, lecz braku rzetelnej informacji, wyjaśnienia. Dla mnie, teraz, kwestia zasadności lustracji jest poza wszelką dyskusją, jednak zajęcie takiego stanowiska wymagało lektury kilku książek, dwóch teczek oraz kilkunastu opinii i komentarzy. Ci z którymi, wczorajszej nocy, nad kuflem, dyskutowałem o polityce tego wysiłku nie podjęli, lecz rozumiem ich w pełni.

Młodzi ludzie(nie wszyscy, acz większość), widzą jedynie kontrast, między żółcią lejącą się z ust lustracyjnych zelotów, a hasłami o demokracji, wolności i przebaczeniu, którymi niczym miodem smaruje się ukryte przesłanie, że wina nie niesie za sobą konsekwencji. Podważa to sens mówienia o jakiejkolwiek uczciwości, gdyż prawo które jest jej strażnikiem nie opiera się na surowości kary, lecz jej nieuchronności. W przypadku lustracji, poza najdrastyczniejszymi przypadkami, karą może być już jedynie społeczny ostracyzm, jednak nawet to, podtrzymuje już zasadę konsekwencji, następstwa: wina-kara.

Jednego z moich adwersarzy, zapalonego kibica i jak sądzę "blokersa", do refleksji zmusiło dopiero pytanie: "Co się na twoim osiedlu dzieje z człowiekiem, który zakablował kumpli na policję?". Dopiero analogia podziemia i nieformalnych osiedlowych grup, a SB do Policji, była na tyle uderzająca, że przebiła się przez zaczadzony "demokracją" umysł. Dla niego, ten kto jest atakowany, brutalnie i bezpardonowo, jest ofiarą i wzbudza więcej sympatii niż kat. Nie widział jednak prawdziwych ofiar PRL, a jedynie "ofiary" "lustracyjnej" RP(terminu "IV RP" ze względu na konstytucję nie uznaję) i z tego wynikał głośny sprzeciw wobec lustracji, oraz irracjonalna antypatia do PIS, w konfrontacji do mojej, opartej na konkretnych przesłankach. Wszak, czy lustracyjne epitety mogą kogoś oświecić? O PRL trzeba informować, a nie indoktrynować, czego PIS zdaje się nie wiedzieć. Pokazać gdzie jest teraz Maleszka, a gdzie Pyjas. Co przeżył Antonii Mężydło. Fakt, że jeden donosił, brał pieniądze i żyje, drugi został zabity, a trzeciego torturowano, jest bardziej wymowny niż plucie epitetami, ocenami. Najważniejsze, choćby bolało, informować bez emocji i pozwolić na samodzielne wyciągnięcie wniosków.

Zdrowa demokracja opiera się na dwóch nogach i byłbym niepocieszony, gdyby, za parę lat, prawa zaczęła mocno kuleć. A tak się stanie, jeśli wspomniane niezrozumienie potrzeby lustracji, będzie dalej pogłębiane przez propagandę obu stron. Gdy PIS padnie ofiarą zbudowanej przez siebie polaryzacji na "wykształciuchów" i "ciemnogród", oraz upadku lustracyjnego filaru tej partii.

ps. Niechęci do otwarcia archiwów i nieudolności w sprawie ostatniej ustawy lustracyjnej nie poruszam, czekając na jakieś konkretniejsze ruchy i deklaracje.