Bardzo ważny głos ze Skałki. Biskupi i polskie wybory

Powrócę do tego pamiętnego dnia dzisiaj, gdy jesteśmy świadkami uroczystości przekazania prezydentowi elektowi Andrzejowi Dudzie dokumentów PKW. 10 maja, w dniu pierwszej tury wyborów, szczególnie donośnie zabrzmiał głos ze Skałki. Metropolita krakowski ks. kardynał Stanisław Dziwisz zwrócił się o wygłoszenie homilii do abp. Józefa Michalika. To w pewnym sensie wyjątkowa decyzja, gdyż metropolita przemyski kojarzy się mediom i część opinii publicznej z „konserwatywnym, zamkniętym kościołem”. :)))

W obecności między innymi prymasa Polski Wojciecha Polaka, nuncjusza Celestino Migliore, kardynała seniora Franciszka Macharskiego  padły słowa mocne, nie pozostawiające żadnych wątpliwości co do tego, jakim głosem i w czyich intencjach przemawia Kościół z królewskiego i papieskiego Krakowa.

Twardych słów słuchali wysocy przedstawicieli koalicji rządzącej z ministrem Władysławem Kosiniakiem-Kamyszem i wojewodą Jerzym Millerem.. To, że następnego dnia abp. Józef Michalik nie znalazł się na czołówkach gazet, jako cel wściekłych ataków ze strony tzw. mainstreamu,  było świadectwem lęku, jaki udzielił się rządzącym. Aż tak odważni, aby wypowiedzieć otwartą wojnę Kościołowi, nie byli. Dałbym wiele, aby dowiedzieć się co myślał w tym czasie metropolita warszawski.

Jakie treści przekazał nam z Ołtarza Trzech Tysiącleci, w uroczystość ku czci św. Stanisława. abp. Józef Michalik?

Nie możemy się godzić na zło

Biskupi a wraz z nimi kapłani i wierni Kościoła będą musieli niejednokrotnie powtarzać non possumus – nie możemy się godzić na zło, nie możemy milczeć ilekroć deptane jest prawo Boże nawet pod pozorem legalności uchwalanych przez parlamenty praw państwowych.

Odważny pasterz demaskuje kłamstwo i grzechy

Współczesne czasy patrzą na Kościół wymagającym wzrokiem. Stawiają wyraźne wymagania pasterzom Kościoła. I dobrze, że te oczekiwania są wysokie. Są w tym zgodne z postulatem Pana Jezusa z dzisiejszej ewangelii: Dobry pasterz nie zabiega o siebie, ale daje życie za owce swoje. Gotów jest je oddać w miłości. Odważny pasterz nie kłamie i demaskuje kłamstwo i grzechy, zachęca do nawrócenia, głosząc miłosierdzie Boga i Kościoła.

Katolicy „nieochrzczeni i niewierzący”

Przegrywamy bo godzimy się na aborcję, na in vitro  i na ideologię gender w wychowaniu. Przegrywamy, bo wiary nie łączymy z życiem, bo chętnie słuchamy fałszywych proroków (także niekiedy przybranych w strój duchowny), którzy wołają obłudnie o reformę Kościoła zamiast zabrać się do reformy samych siebie. Często są to katolicy „nieochrzczeni i niewierzący”, jak sami siebie nazywają, którzy od lat walczą z tym, co chrześcijańskie i z tym, co polskie w naszym narodzie, zapominając, że ten naród i ta ziemia to nasza wspólna kultura, historia, dziedzictwo, bez której nie ma naszej przyszłości.

Atak na rodzinę trwa

Polska jest dziś chora, bo milcząc na zło, traci wolę życia. Jako naród dziś wymieramy.(…) Uchwalane są dziś, jedna po drugiej, ustawy sprzeczne z prawem natury, a naród udaje, że go to nie obchodzi. Atak na rodzinę trwa, zagrabia się prawa do wychowania poprzez seksualizację dzieci, poczynając od przedszkola, bo takie są wskazania laickich organizacji międzynarodowych. Ideolodzy genderyzmu bezkarnie propagują i narzucają hasła godzące w prawa natury, promując małżeństwa jednopłciowe, mimo że polska Konstytucja wyraźnie chroni małżeństwo jako związek mężczyzny i kobiety. Są wyraźne próby nękania i wzywania przed sądy tych, którzy wbrew ideologiom libertynizmu ośmielają się bronić zdrowej moralności i przestrzegają przed relatywizmem moralnym.

Polska jako postaw sukna

Bezrobociem i likwidacją polskich stoczni, kopalń i cukrowni nikt się nie przejmuje, samobójczą dla narodu emigrację ludzi młodych, wykształconych uważamy za sukces wolności. Trwa zapaść służby zdrowia. Ciągle bezradni jesteśmy wobec korupcji i braku kultury społecznej i politycznej. Polska znów stała się jak ten „postaw sukna”, z którego każdy kto ma dostęp, stara się dla siebie coś wykroić.

Nie wyręczy nas nikt

Zawsze, w każdych czasach potrzebne są głosy odważnie budzące sumienia, bo w trudzie naprawy Rzeczypospolitej nie wyręczy nas nikt, ani Ameryka, ani Rosja, ani żadna ideologia (…).

Powoli budzi się naród

Do jasnych promieni naszej rzeczywistości należy fakt, że powoli, ale systematycznie budzi się naród. Może zbyt powoli, ale rośnie aktywność społeczna, obrońcy życia jak w żadnym kraju zbierają setki tysięcy podpisów przeciwko jawnej i ukrytej aborcji, za przykładem górników budzi się szersze rozeznanie prawdy o zagrożeniach gospodarki. Przecież obrońcy Radia Maryja i Telewizji TRWAM zdołali udowodnić, że w demokracji nie da się zlekceważyć milionowych protestów, i chwała im za to. Chwała wszystkim, którzy wspierają katolickie media - te wielkie ogólnopolskie i te lokalne, pomijane niekiedy, ale bardzo ważne, bo realizujące formację wiary u podstaw.

Naród polski nie abdykował

Patrząc na dzisiejsze trudności, na bezrobocie, na brak perspektyw ludzi młodych, którzy emigrują, na zimną znieczulicę wobec rozpadających się rodzin, na powszechną tolerancję wobec braku kultury niektórych polityków, zauważmy także polityków odważnych i uczciwych. Pomagajmy słabym, pogardzanym, ale szlachetnym.Miejmy odwagę pokazywać na co dzień, że naród polski i Kościół w tym narodzie nie abdykował, że jest w stanie – jak św. Stanisław –  strzec moralności w życiu społecznym i przeciwstawić się zauważonym zagrożeniom moralnym. Święty Biskup Stanisław zginął, ale ofiarą życia uratował wierność prawom moralnym. A tylko moralność ratuje naród. Amen.

Wybór i śródtytuły: AL

W tym roku w procesji na Skałkę był niesiony łaskami słynący obraz Matki Bożej od Wykupu Niewolników, z kościoła św. Jana w Krakowie, koronowany na Skałce przez abp Karola Wojtyłę, 9 maja 1965 r.