Rewolucja Solidarności została spacyfikowana i po uspokojeniu sytuacji, co trwało około 3 lat, została zastąpiona ewolucyjnym odejściem od monopolu państwa na działalność wielkich firm do systemu w którym kapitał prywatny mógł się rozwijać i przybywać z zagranicy odgrywając coraz większa rolę w gospodarce. W 1989 r. nastąpiło przejście od dyktatury domyślnie dożywotnej I Sekretarza supermafii PZPR (w praktyce, pomijając Bieruta, to żaden I Sekretarz nie utrzymał się do śmierci, bo były przewroty pałacowe) do dyktatury kadencyjnej szefa tej mafii (zwanej elegancko partią) która wygra wybory do sejmu.
Proces prywatyzacji postępował jeszcze ale coraz wolniej bo zaczęło się wzmacnianie pozycji szlachty w społeczeństwie, szlachty czyli ludzi służących lub popierających dyktatora a opłacanych z pieniędzy publicznych. To wzmacnianie pozycji polega na tym, że wzrasta ucisk i wyzysk rynkowców czyli ludzi zarabiających na rynku. Kiepski rozwój Polski, duże bezrobocie, duża emigracja młodych ludzi, załamanie się demografii, rosnące zadłużenie Polski to właśnie efekt szlachcizmu. Aby w Polsce sytuacja zaczęła się wyraźnie poprawiać trzeba mafiokratyczny ustrój Polski zmienić na demokratyczny bo każdy normalny mafiokrata jest za szlachcizmem a nie za wolnym rynkiem. W szlachcizmie mafiokrata ma więcej władzy i pieniędzy dla swojej mafii, protektorów i klientów którzy na niego głosują.
Bacz
