Po koncertowym zawaleniu sprawy ochrony życia w Polsce, mały promyczek nadziei z Irlandii. Rzepa (04.05.07 Nr 103) w krótkiej notatce opisuje banalną historię nastolatki w ciąży. Banał zmienia się w dramat, gdy u dziecka diagnozowane jest bezmózgowie (anencephalia). Wg wiedzy medycznej do 3 dni po urodzeniu dziecko umrze.
Gdzie ta nadzieja?
Ciążę u 17-letniej „Miss D.” wykryto przypadkiem, gdy znalazła się w szpitalu po domowej awanturze. W związku z tym umieszczono ją w internacie pod kuratelą Ministerstwa Zdrowia. Dzięki opiece medycznej ministerstwa wykryto chorobę.
Irlandia nie pozwala na zachlastanie swoich potencjalnych mieszkańców o ile nie zagrażają bezpośrednio życiu matki. W przypadku bezmózgowia argumentem, za usunięciem płodu jest tylko dyskomfort matki, która wie, że jej dziecko umrze szybko po swoim urodzeniu.
Ponieważ przebywa pod opieką ministerstwa to wyjazd „po cichu” na aborcję w UK nie wchodzi w rachubę - dostała zakaz z ministerstwa, które również powiadomiło policję o swojej decyzji.
I gdzie ten „promyczek”?
Sprawa w cywilizowanym kraju trafia do sądu.
Irlandia przyznała nienarodzonemu dziecku adwokata.
Jest to pierwszy znany mi przypadek, że w sprawie o aborcję, najbardziej zainteresowanego, choć nieświadomego będzie bronił adwokat. Co więcej, to czego nie udało się zrobić w Polsce, czyli uznać formalnie „płód” za „człowieka”, właśnie zrobiono w Irlandii. Fali propagandy negującej człowieczeństwo w okresie prenatalnym przeciwstawiła się Zielona Wyspa.
Po 2009, gdy chlastanie nienarodzonych będzie prawem konstytucji europejskiej zawsze będzie można uciekać do Irlandii, która być może tych zapisów nie przyjmie. Jak nie to zostaną tylko kraje arabskie.
Na koniec zagadka. Media przemilczą sprawę czy usłyszymy wściekłe ujadanie feministek na „faszystowską Irlandię”?
Inne tematy w dziale Polityka
