Akademia Cywilizacyjna - poszukiwanie polskości (4)

Próbując określić jakąś odrębność cywilizacyjną - należy zwrócić uwagę na wskazane elementy. Często przy tym trudno o jednoznaczność zwłaszcza, gdy cel bywa ukrywany.

Trudno również określić podmiot cywilizacyjny, aczkolwiek kryterium określenia podmiotu jest nieco łatwiejsze do znalezienia: podmiot cywilizacyjny - to ten w którego interesie tworzone jest prawo w danej cywilizacji.

Celowo napisałem, że to nie podmiot tworzy prawo, ale prawo jest tworzone w interesie podmiotu. Bo opcje są takie, że sam podmiot może nie uczestniczyć w tworzeniu prawa. Tak jest np. jeżeli prawo tworzone jest z uwzględnienie interesu zwierząt traktowanych podmiotowo. One same nie muszą w tym uczestniczyć. Ale może też być inna sytuacja. Prawo jest tworzone w interesie jakiejś zakulisowej grupy.

Poszukując podmiotu cywilizacyjnego konieczne jest uwzględnienie wszystkich opcji.

Podobnie jest z celem cywilizacyjnym. Często jest on "przykrywany", gdy faktyczny cel znany jest jedynie grupie manipulatorów. Takie ustawienie sprawy pozwala na realizację celu odrębnego względem deklarowanego.

Przesłonięcie celu i podmiotu wymaga wnikliwej analizy pozwalającej na weryfikację.

Jeszcze bardziej kłopotliwe jest określenie cech drogi na jakiej realizowany jest cel cywilizacyjny.

Zacząć zaś należy od początku, czyli od narodzin osoby kreującej, bądź identyfikującej się (to już później) z daną cywilizacją.

A narodziny - i chyba to nie powinno budzić wątpliwości, związane są z dużym stresem. Dziecko opuszcza środowisko do którego było dostosowane i pojawia się w niedogodnym świecie. To musi budzić uczucie niechęć do świata, które dopiero z czasem może zostać zniwelowane opieką osoby bliskiej - matki, a w dalszej kolejności kręgu bliskich. Nie zawsze ta opieka ma miejsce.

Mamy zatem pierwszy podział - stosunek do świata może być pozytywny bądź negatywny.

Warto tu zaznaczyć możliwą opcję, że takie ujęcie jest pierwowzorem dla chrztu jaki jest praktykowany.

 Chrzest może tu być traktowany jako rytualne blokowanie rozwoju opartego na niechęci do świata.

Z kolei tzw. chrzest Janowy - to już świadomy wybór drogi opartej na pozytywnym nastawieniu do świata.

Dalej niejasne jest określenie "pozytywny", gdyż często pod to pojęcie podkładane są różne znaczenia. Bo jeśli przyjąć, że świat jest areną walki dobra ze złem, to pozytywne zachowanie wystąpi , gdy będą likwidowane przejawy zła. Np. eliminowani powinni być źli ludzie. Tylko kto określa, którzy są dobrzy, a którzy źli?

Jako kryterium podziału Chrystus zaproponował miłość - takie prawo występuje też w żydowskiej Biblii. Problemem, podobnie jak w przypadku określenia "pozytywny", jest brak jednoznacznej definicji miłości.

Przeglądając prace filozofów dotyczące tematu - wcale nie ma jednoznaczności, a niekiedy definicje są absurdalne. Nawet twórca zasad stanowiących o katolicyzmie - Paweł, napisał „Hymn do miłości” w którym opisuje przejawy, ale miłości nie definiuje. Tomasz z Akwinu proponuje, że miłość oznacza przyleganie do dobra. Tylko czym jest dobro?

Jeśli się ktoś pokusi o przegląd myśli filozofów tyczących tematu - nie znajdzie jednoznacznej definicji. Moim zdaniem najbliżej był Arystoteles.

Następna notka zostanie poświęcona określeniu czym jest miłość z próbą podania definicji – to zadanie wydaje się konieczne dla określenia bazy dalszych konstatacji.

Dla zainteresowanych tworzeniem środowiska Cywilizacji Polskiej:

moje dane: mail: kjw-1948@o2.pl; tel. 501 692 029