TK a sędziowie przysięgli

W zasadzie można mówić o pewnej analogii odnośnie roli spełnianej przez Sąd Przysięgłych względem oskarżonych o najcięższe zbrodnie, a TK sprawującego podobne funkcje względem "zbrodni" popelnianych przez władzę ustawodawczą względem Konstytucji.

TK także nie feruje konkretnych wyroków, a jedynie wskazuje na zgodność lub jej brak, z Konstytucją. Tak samo Sąd Przysięgłych - tylko określa "winny - niewinny", a karę wymierza aparat wykonawczy.

W dyskusji na temat prerogatyw i procedur orzekania TK w nowej ustawie , gdzie określa się, że pełny skład orzekający TK ma liczyć 13 sędziów, a wyroki zapadać większością 2/3, pomija się element związany ze wskazaną analogią. Czyli to, że wyroki Sądu Przysięgłych muszą zapadać jednogłośnie.

Wydaje się, że w tak ważnych sprawach jak praworządne działania Rządu  i innych organów Państwa  w zgodności z Konstytucją (a gdzie Konstytucja powinna być zgodna z zasadami kształtującymi powstanie Rzeczypospolitej) nie powinny istnieć żadne przesłanki podważające akceptację orzeczeń.

Powaga TK będzie miała moc sprawczą, gdy już samo skierowanie skargi będzie znaczącym i silnie oddzialującym na społeczeństwo wydarzeniem. Takie przypadki z zasady winny nieść negatywny wpływ na wiarygodność instytucji której dotyczy.

Honorem instytucji państwa powinny być działania, które nie noszą nawet śladu wątpliwości dotyczącej zgodności z Konstytucją.

Tymczasem w TK - jest podobno pnad 100 spraw do rozpatrzenia. 

Konkluzją nie jest ułatwianie proceduralnej zdolności TK do ferowania wyroków w coraz to bardziej incydentalnych przypadkach, ale doprowadzenie do tego, aby TK wypowiadał się tylko w rzeczywiście przypadkach.