Personalizm

Nowe, odmienne ujęcie problematyki. Trudne do zaakceptowania. Do lektury zapraszam osoby poszukujące i samodzielnie myślące.

Temat jest kontynuacją rozważań systemowych; całość można znaleźć na portalu poczetRP.pl

Problem personalizmu jest głęboko związany z samym naszym istnieniem, wręcz stoi na tym początek i powód  istnienia. Uzasadnionym bowiem jest postawienie kwestii istnienia rzeczywistości jako wyniku „pragnienia istnienia”  Bytu Pierwszego, co , wobec jego „osobności” skutkuje zaistnieniem odrębnej osobności jaką jest Wszechświat. To „pragnienie istnienia” można utożsamić z miłością Stwórcy do Stworzenia. (Szerzej tę kwestię poruszałem w książce „Systemy filozoficzne a polskość”).

W odniesieniu do tematu; personalizm wynika ze wskazanej zależności i jest formą indywidualnej manifestacji poszczególnych przejawów elementów rzeczywistości, które obdarzone są zdolnością do uzyskania samoświadomości co do  miejsca i roli w tej rzeczywistości. Jest to więc nieodłączna cecha każdego bytu.

W poprzednim tekście („Wartości a systemy filozoficzne”), pojawiła się fraza: „z prawdą (racja bytu) nieodłącznie związany jest personalizm. Skojarzenie wydaje się oczywiste: każdy byt jest odmienny, czyli „osobny”. Osoba – to przecież osobny byt.

Powstaje jednak pytanie, czy określeniem „osoba” mamy obdarzać wszystkie byty, czy też jedynie te obdarzone świadomością? (Obdarzoną, czy wypracowaną – to też pytanie)”.

-----------------------------------------------------------------------------

.......Podobnie jak w poprzednich przypadkach; nie widzę sensu zamieszczania tu całości rozważań, gdyz tylko niewielki krąg czytajacych jest zainteresowany tematem. A temat ważny - zwłaszcza dla pomysłów "na przyszłość".

Zapraszam do lektury całości na  poczetRP.pl