Lewicowa sztama

 Co z tą lewicą? – zadam pytanie w obowiązującym idiomie publicystycznym. SLD wybrało się na nowo, a że nie miało spośród kogo, wybrało Leszka Millera. Choć suwerenności mamy lat 23, to na fotografię szefa SLD patrzymy, jak na lidera w sepii. Do nazwiska jego dodajemy daty. O! w tamtym i tamtym roku wygrał z SLD, jak chciał i powiedział, że nawet krowa weszłaby do Sejmu, byle miała znaczek jego partii, a w innym roku przerżnął z kretesem, bo „trzymał władzę z grupą”, która Rywina wysłała do Adama Michnika.

Wspomnienia? Nie! Miller chce nam pokazać, jak mężczyzna kończy, a że w sepii go postrzegamy, taki feler kolorystyczny. We władzach partii jest Joanna Senyszyn – esencja sepii. Józef Oleksy – to dopiero sepia, ten, który na wezwanie Zbigniewa Herberta nie chciał wyjść na ubitą ziemię.

Łezka w oku się kręci! Tacy w SLD sentymentalni, ale i buńczuczni. Ryszard Kalisz powiedział, że w 2015 rządzić będzie PiS, albo lewica. Partię Kaczyńskiego wymienił chyba przez grzeczność, bo ten, który już miał przejść do Ruchu Palikota, kindersztubę trzyma.

Wsłuchiwałem się, może niezbyt uważnie, co na kongresie mówią o programie, o konkretach politycznych. Chcemy, aby państwo było świeckie, laickie, ateistyczne – albo kochamy Kościół i Oleksy wraca w ministranty. Tysiące jest spraw w Polsce do załatwienia, od obyczajów poprzez in vitro do polityki budżetowej, żadnej nie usłyszałem.

Za to wyraźnie doszło moich uszu, że Miller nie będzie rozmawiał z Palikotem, dopóki ten nie wyjdzie z koalicji centroprawicowej z PO i PSL. Nie wiedziałem, że Palikot już jest wicepremierem, bo takie u nas obyczaje: lider koalicji w randze wicepremiera rządu.

Palikot zaś się zachował, jak na lewicowego kolegę przystało z innej „bratniej” partii. Przesłał gratulacje z okazji wybrania na przewodniczącego Sojuszu i zaproponował własny sojusz „wspólny front przeciwko polskiej prawicy”. Tylko działając wspólnie obie partie mogą „postawić tamę nacjonalizmowi, szowinizmowi i odradzającym się tendencjom narodowo-socjalistycznym”.

Miller wyciągniętą rękę odtrącił. Pytanie: Czy Palikot trzyma ją ciągle gotową do trzymania lewicowej sztamy?

Piszę tak, a nie inaczej, bo widzę i słyszę, jak marnowane są w kraju polityczne cele i wykuwane z takim trudem idee. Dotyczy to wszystkich stron sceny politycznej. Potraktowałem na razie temat lekko, bo wzmiankowani liderzy też go wydają się tak traktować. Rzecz jest dużo poważniejsza.