Wśród najważniejszych przywilejów (Prerogative Powers) Jej Wysokości Królowej Elżbiety II, jako monarchini, jest sprawowanie funkcji Komendanta Głównego wszystkich sił zbrojnych Imperium Brytyjskiego oraz Wspólnoty, wliczając w to Specjalne Siły Powietrzne SAS, nieregularne oddziały Korpusu Posłańców i prywatne firmy ochroniarskie działające pod egidą Korpusu. Tylko ona ma prawo wypowiadania wojny i zawierania traktatów, powoływania dowódców sił lądowych, morskich i powietrznych. Te królewskie prerogatywy są wykonywane przez ciało zwane Tajną Radą (Privy Council), składającą się z 400 wybranych i mianowanych członków spośród Izby Lordów, obecnych i byłych premierów, urzędników gabinetu, liderów partii rządzącej i opozycji, dyrektorów największych korporacji londyńskiego City, hierarchii Kościoła Anglikańskiego i wysokich oficerów służb specjalnych. Żaden akt parlamentu nie wchodzi w życie bez zatwierdzenia przez królową i skonsultowania z Tajną Radą. Królowa przewodniczy cotygodniowym posiedzeniom Połączonej Komisji Wywiadu, gdzie jest w pełni, w przeciwieństwie do premierów, informowana o działaniach wszystkich rodzajów brytyjskich służb. Żaden James Bond nie wyruszy na żadną akcję, jeśli królowa nie zostanie dokładnie poinformowana o celach jego misji. Królowa pozostaje w kontakcie ze służbami wojskowymi Wielkiej Brytanii i Wspólnoty poprzez szefów sztabu oraz Sekretariat Służb Obrony, składa też regularne wizyty przedstawicielom służb.
W końcu lat dziewięćdziesiątych siły brytyjskie rozlokowane były na Antarktydzie, Wyspach Wniebowstąpienia, Cyprze, Gibraltarze, w Niemczech, Nepalu, Tajlandii, na Tajwanie, w Indiach, na Malwinach. W dodatku 455 brytyjskich doradców wojskowych było rozlokowanych w 30 krajach. Wojska brytyjskie działają także w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych, w siłach „Błękitnych Hełmów” w „misjach pokojowych”. Wówczas zaangażowane były w Bośni, Chorwacji, Egipcie, Gruzji, Haiti, Iraku, Kuwejcie, Arabii Saudyjskiej, na granicy syryjsko – izraelskiej i w Turcji. Oficjalne rozmieszczenie sił brytyjskich na całym świecie nie obejmuje globalnych operacji wykonywanych przez oddziały nieregularne oraz oficerów wykonujących zadania „prywatnie”. W październiku 1994 r. w USA sporządzono raport, w którym opisano rolę 23 pułku SAS, oficjalnie pozostającego w rezerwie, w tajnym programie zabójstw politycznych o kryptonimie „Operacja Lock”, nadzorowanym przez Księcia Filipa, a wymierzonym w dysydentów politycznych w RPA w latach 1987 – 1990. Oficjalnie operacja ta prowadzona być miała przeciwko kłusownikom, polującym na nosorożce. „Operacja Lock” finansowana była m.in. przez słynną organizację World Wildlife Fund oraz Królową Matkę i w jej ramach utworzono rzekomo prywatną firmę ochroniarską KAS Enterprises Ltd., kierowaną przez słynnego założyciela SAS, sir Davida Stirlinga, a w terenie dowodzoną przez podpułkownika Iana Crook’a, szefa 23 Pułku SAS. Była to więc prywatna armia do służbowych zadań specjalnych. Żołnierze SAS działali w RPA w porozumieniu z lokalnymi zabójcami jak Craig Williamson i Ant White, oskarżonymi o zamordowanie szwedzkiego premiera Olofa Palme’go. „Operacja Lock” została ostatecznie ujawniona i zamknięta, ale najpierw setki działaczy politycznych Namibii, Zimbabwe, Mozambiku i RPA zostało zastrzelonych.
Do dzisiaj w Afryce działa wiele prywatnych wojsk, zatrudniających dawnych żołnierzy SAS i południowoafrykańskich zwiadowców, występujących pod nazwami: Executive Outcomes lub Defence Systems Ltd.Zabezpieczają one skutecznie interesy Brytyjskiego Imperium na kontynencie afrykańskim, a kierowane są w istocie przez Tajną Radę.
