Usłyszałem dzisiaj rano w radiowej Trójce, że optymizm w narodzie spada.
Jest to wiadomość o tyle przykra, że zapoczątkowane wyborami 2007 roku zadowolenie społeczne miało dotąd tendencję wzrostową i dopiero niespodziewanie teraz zaczęło podążać w kierunku odwrotnym.
A przecież nic wielkiego ostatnio się nie wydarzyło. Pan Premier Donald Tusk i jego ekipa dzielnych i niezmordowanych reformatorów nadal pracują w pocie czoła, hodowcy rogacizny i nierogacizny zbijają kokosy na eksporcie mięsa do Rosji, wielkim szacunkiem darzą nasz kraj w Peru. Udało się też odsunąć precz ponurą, kaczystowską sforę.
To tylko wierzchołek góry lodowej spektakularnych sukcesów, których ogrom trudno opisać słowami wiedząc, że celowo skrywa je skromny i lekko nieśmiały uśmiech premiera.
Skąd więc ten nagły wysyp niewdzięczników?
Czyżby typowo polskie malkontenctwo znów wzięło górę nad zdrowym i tak bardzo potrzebnym optymizmem?
Bardzo prawdopodobne. Wroga propaganda przecież nie zasypia.
Weźmy chociażby te ciągłe ataki na niekwestionowane autorytety moralne młodego pokolenia. Wałęsa, Michnik, Marcinkiewicz. Długo by wymieniać.
Albo to epatowanie tak zwanym kryzysem i powiązanym z nim bezrobociem. Gdzie ono, skoro chociażby stanowiska kasowe w supermarketach często świecą pustkami i inteligencja pracująca miast i wsi niejednokrotnie długie minuty musi spędzić w kolejce tylko po to, by zapłacić za wypełnione po brzegi podstawowymi produktami spożywczymi typu jabłka i kurczaki koszyki?
Dlaczego ciągle bombardowane są prace nad kluczową dla ustroju Rzeczpospolitej ustawą medialną i tym samym umacnia się monopol Radia Maryja i TV Trwam – ponurych władców serc i sumień nierozumiejących, że skoro mamy już TV Religia, to jest ona jedynym dopuszczalnym i słusznym wiary wykładnikiem?
Skąd wreszcie ataki na gwaranta stabilnego wzrostu i zrównoważonego rozwoju, czyli Waldemara Pawlaka i jego Stronnictwo Ludowe?
Ewidentnie wiele pytań wisi w powietrzu i dalsza wyliczanka niewiele zmienia. Najważniejsza jest bowiem świadomość zagrożeń czyhających ze strony tych, których cechuje brak zrozumienia dla faktu, że premier Tusk i jego ekipa to tak zwana konieczność dziejowa.
Dlatego też opamiętajmy się i przestańmy wreszcie siać defetyzm. Pamiętajmy, że tak jak Instytut Pamięci Narodowej ma szansę przetrwać tylko wtedy, jeśli będzie ideologicznie i politycznie neutralny, tak samo elektorat – chcąc przetrwać musi się uśmiechać i cieszyć, że rządzi nim ekipa tak światła i postępowa.
Wydaje się, że jest to naprawdę jedyne rozsądne wyjście, bo w przeciwnym razie może być tylko gorzej.
Łatwo bowiem sobie wyobrazić, że jeżeli nie oni, to po środki publiczne na propagandę sięgnie zaprzyjaźniona i równie doświadczona w ich transferowaniu sojuszniczo-lewicowo-demokratyczna ekipa „nowa”.
Tak czy inaczej jedno jest pewno – Rzeczpospolita numer Cztery to była tylko jakaś mrzonka przejściowa.
"Dzierzba mimo bliskiego pokrewieństwa z wróblami, sikorami czy kanarkami, zachowuje się jak ptak drapieżny. Aktywnie poluje na duże bezkręgowce (głównie owady) oraz drobne płazy, gady, ssaki, a nawet inne gatunki ptaków. Po złapaniu zdobyczy często nie zjada jej od razu, lecz zawiesza na kolczastych krzewach, drutach lub wkład między rozwidlenia gałęzi drzew."
Tak powstają tzw. spiżarnie dzierzb.
ADRES E-MAIL
- Czy już Ci pisałem, że to oto miejsce jest symbolem mojej niezależności i wiary w wolność jednostki?
- Jakieś pięćdziesiąt razy... /Veszett a világ/
motto: Mówisz, że chcesz zostać pisarzem, to po prostu zwykły egoizm; chcesz wyróżnić się spośród marionetek i zostać ich animatorem. W istocie nie ma różnicy między tym, co chcesz robić, a malowaniem się kobiet... /Abe Kobo. Kobieta z wydm./
motto2: W każdej epoce, w każdym kraju zawsze istniały dwa stronnictwa: reakcji i postępu./Maurice Druon. Król z Żelaza/
Ludzie najczęściej stają się biegaczami, ponieważ tak ma być./O czym mówię, kiedy mówię o bieganiu. Haruki Murakami/
spiritus flat ubi vult
Zapraszam do zwiedzania mojej spiżarni
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
