Pora na kolejny silnik w naszej galerii różnego typu mniej lub bardziej znanych silników. Dziś zajmiemy się tak zwanym Silnikiem Woźniaka. Czym jest, do czego służy i jakie są jego najbardziej charakterystyczne cechy? W kilku zdaniach postaramy się przybliżyć możliwi szybko i zwięźle przynajmniej podstawowe odpowiedzi na tak postawione pytania. Silnik Wożniaka określany jest również, jako silnik X. Zgodnie z najprostszą definicją jest to silnik spalinowy z tłokiem obrotowym o spalaniu wewnętrznym. Został opatentowany w 1992 roku przez polskiego konstruktora Jerzego Woźniaka.
Silnik zbudowany jest z cylindra (kołowego) zamkniętego z obu stron pokrywami, wewnątrz którego osiowo wiruje tłok złożony z dwóch ruchomych względem siebie elementów. W czasie pracy jednostki tworzą się cztery komory robocze o zmiennej objętości. W omawianym silniku przeniesienie momentu obrotowego oraz synchronizacja ruchu ramion tłoka odbywa się za pośrednictwem eliptycznych trybów. Autor dopracował je wykorzystując specjalnie napisany do tego celu program komputerowy. W konstrukcji silnika znajdziemy pewne analogie (podobieństwa) do silnika Wankla.
Silnik Woźniaka dzięki swej nietypowej budowie pozwala już przyniskich obrotach osiągać bardzo wysoki moment obrotowy. Na jeden pełny obrót walu silnika X przypada cztery pełne cykle pracy (dzięki temu istniej możliwość całkowitego wyeliminowania koła zamachowego). Ogólnie silnik tego pomysłu cechuje się bardzo dużą sprawnością. (Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Silnik_Wo%C5%BAniaka)
Inne tematy w dziale Gospodarka
