Tak się dziwnie składa, że osoby, które najgłośniej wypowiadają się na temat obrony praw mniejszości (zwłaszcza seksualnych), to osoby, którym nie po drodze z chrześcijańską koncepcją pochodzenia człowieka. Lewicowy światopogląd wymusza niejako odrzucanie kreacjonizmu na rzecz teorii doboru naturalnego Karola Darwina.
I tu dochodzi wg mnie do jakiejś sprzeczności logicznej: skoro uważamy, że ludzie są wynikiem ciągłych prób natury w udoskonalaniu życia, to bez wątpienia należy uznać, że głównym jej (natury) celem jest rozmnażanie, czyli przekazywanie genów, które z pokolenia na pokolenie mają być coraz doskonalsze i tworzyć coraz doskonalsze formy. Osobniki homoseksualne, które nie uczestniczą w tym procesie, są więc niejako ślepą uliczką, „wypadkiem przy pracy” , żeby nie powiedzieć: odpadem ewolucyjnym. Narodowi socjaliści III Rzeszy, czy też rynkowi socjaliści nie tak dawno w Szwecji starali się nawet eliminować takie osobniki w trosce o przyszłość całego gatunku.
A nagle lewicy się odmieniło i teraz już nawet nie myśli o eliminowaniu – eliminować można tylko starszych, bo z nich i tak już nic nie będzie. Nie chodzi już też tylko o tolerancję, ale o przywileje dla tych grup. Ktoś spyta: jakie przywileje ? Ano takie, że jakbym ja heteryk nagle odczuł potrzebę opowiadania wszem i wobec na ulicy o tym co wyprawiam w domu z żoną, a nawet to demonstrować na specjalnie przygotowanych platformach (obywatelskich), to pewnie zostałbym w try miga zaaresztowany za obrazę moralności. I wcale bym się temu nie dziwił.
Z drugiej strony mamy Kościół Katolicki, który mówi o boskim pochodzeniu człowieka i broni godności każdej istoty ludzkiej, niezależnie od jej zachowań intymnych. Ale to jest oczywiście ciemnogród i wstecznictwo i nie ma nic wspólnego z oświeconym humanizmem.
Najgorsze, że są ludzie, którym taka logika pasuje i nie widzą w tym żadnych sprzeczności.
