Nie doszukujmy się czegoś, czego nie ma

Wiele razy zauważyłem, że ludzie twierdzą, jakoby politycy kłócili się między sobą, nie lubili się, żeby nie powiedzieć nienawidzili.

Tymczasem w polityce coś takiego jak emocje, sympatie i antypatie prawie nie istnieją. Przywódcy mogą się co prawda nawet nienawidzić – choćby Churchill Stalina, lecz to nie zmienia faktu, że mając jakąś zbieżność interesów z drugą stroną, zawsze się prowadzi z nią ożywiony kontakt. Czyli sympatie i antypatie odgrywają tu rolę trzeciorzędną, a właściwie zerową. Stanowią one wobec poddanych zasłonę dymną, grę pozorów, mydlenie oczu i zwodzenie z śledzenia ukrytych, prawdziwych zamiarów.

Inna sprawa to emocje w społeczeństwie. Już Hitler zauważył, że z ich pomocą można sterować masami, bo one są ich impulsem. Emocje właściwie odbierają tłumowi rozum, sprawiają, że działa spontanicznie, kierowany bodźcem, mówiąc potocznie ‘’idzie na żywioł’’ co nie zawsze wiąże się z czymś dobrym. Nastroje to łatwy manipulator w orężu władzy, a zwłaszcza panika i strach przed domniemanym wrogiem, jakiego trzeba zwalczyć, a oczywiście władza ma na to receptę.

Kolejnym jej argumentem jest słowo. Odpowiednio preparowane, modelowane i obrabiane posłusznie układa się w użyciu zręcznego manipulatora niczym glina w dłoniach wprawionego garncarza. O mocy słowa aż zatrważająco prawdziwie wypowiedział się zausznik Hitlera Hermann  Goring ‘’Oczywiście, zwykli ludzie nie chcą wojny, [...] ale w końcu to przywódcy kraju określają politykę i zawsze łatwo jest pociągnąć za sobą ludzi, niezależnie, czy jest to demokracja, faszystowska dyktatura, parlament czy dyktatura komunistyczna.[...] Mając głos czy go nie mając, ludzie zawsze mogą być podporządkowani przywódcom. To łatwe. Jedyne, co trzeba zrobić, to powtarzać ludziom w kółko, że są atakowani, oraz potępić pacyfistów za brak patriotyzmu i narażanie kraju na niebezpieczeństwo. To działa w każdym kraju.’’ Zatem słowo w połączeniu z odpowiednim przedstawieniem i modelowaniem rzeczywistości daje zatrważające rezultaty.

 Czyli są trzy rzeczy dające rządzącym taką potęgę – emocje, słowo, modelowanie rzeczywistości. Sprytni przywódcy z ich pomogą manipulują opinią publiczną, bądź utrudniają jej poznanie prawdy. Są to metody proste, acz skuteczne i przez wieki wypróbowane z sukcesem w praktyce.