Po ogłoszeniu wyroku w swojej sprawie Beatę Sawicką z całą pewnością zamurowało, zatkało, osłupiała i co najmniej dwukrotnie podniosło się jej ciśnienie.
Na chwilę.
Bo zaraz potem najprawdopodobniej rozdzwoniły się telefony. Nie było w nich słychać płaczu czy łzawych próśb o ratunek. Raczej dominowało słownictwo, do ktorego upodobanie dokumentują taśmy CBA sprzed 5 lat.
Źle wybraliście. Jam nie koza ofiarna. Najkrócej mówiąc - "Kurwa, jak czegoś nie zrobicie, to ja zaczynam składać zeznania".
Pierwszy publicznie odezwał się Grzechu. To zrozumiałe, gdyż jako parokrotnie, wstępnie już przeczołgiwanemu w sprawach korupcyjnych, pierwszeństwo należy mu się w tych sprawach niejako z urzędu. Nie jestem jednak przekonany, czy straszenie Kaczyńskiego i Ziobro Trybunałem Stanu ukoi roztrzęsione nerwy Beaty "Do łezki łezka".
Podobnie jak tragiczne dowcipy Tuska o posłankach PISu.
Tym bardziej, że Beata może nie wiedzieć, czy ten Grzechu i Donaldu to jeszcze goście, którzy mogą jej pomóc, czy tylko poczet tych, którzy zaskoczeni i wystraszeni tak jak ona, na przykład zaczynają walczyć o wygodniejszą celę.
A Bronek Bul na razie milczy.
Jasne, że najważniejsze są nadzieje na apelacyjne rozgrzanie kolejnego kompletu sędziowskiego. Tylko pozostaje pytanie, dlaczego ten był tak bezlitośnie zimny?
Dopóki Beata od Lodów nie usłyszy wyraźnego głosu poparcia, i nie to nie tego publicznego, ale przekazanego w zaufany sposób, jej szanse na znaczne, a nawet terminalne pogorszenie się stanu zdrowia, z pojawieniem się skłonności samobójczych na końcu, będą stale rosły. Nie sądzę bowiem, aby akurat ona się uspokoiła.
Więcej, ponieważ najprawdopodobniej takie zapewnienia słyszała już od kilku lat, nawet one mogą nie wystarczyć. Czy sprawę załatwi strach?
Co prawda trzy lata to nie wyrok, ale w tym "biznesie", jaki uprawia to może być zaprzepaszczenie ostatniej szansy na naprawdę wielkie lody. Tym bardziej, że wierna do tej pory Beata pości już lat 5, trzyma gebę na kłódkę, no i czego się doczekała?
Inne tematy w dziale Polityka
