Rozważania na podstawie książki "UTARCZKA DUCHOWA" Wawrzyniec Scupoli.
"Rozdział X. O urządzeniu woli, o celu do jakiego wszystkie nasze wewnętrzne i zewnętrzne sprawy kierować mamy"
Podążanie za własnymi pomysłami, pragnieniami, czy pożądaniami jest jak życie w klatce. Podporządkowanie się im nakierowanie na nich swojego serca, życia nie daje możliwości zmiany by być wolnym. Zamykam się, gdy mówię: "chcę tego czy owego", a nie pytam: "cze go Ty chcesz?". Jaka jest Twoja wola?
Znam swój skarb, bo już go kiedyś zdobyłem. A przynajmniej tak mi się wydawało. Cieszyłem się, że wreszcie tak mi się wydawało. Cieszyłbym się, że wreszcie po tylu latach będę szczęśliwych. Okazało się, że ten skarb był bardzo ulotny, a samo robiłem wszystko by utrzymać do w dłoniach. Sięgałem nawet po metody, które przynosiły krzywdę innym ludziom.
Boli mnie, że tak to wyszło, szczególnie to, że nie wahałem się sięgnąć po zło.
W Tobie wszystko jest inne, lepsze, jaśniejsze. Chcę podążać za Tobą, uczyć się od Ciebie. By się uczyć czystości serca. By ono była dla Ciebie przytulne, a dla mnie miejscem spotkania Ciebie.
