Rozważania na podstawie książki "Rozważania Różańcowe na Każdy Dzień" Tom 3.
Rozważania na czwartek 2 dnia Adwentu.
Za bramą mogę się kryć, bo chroni mnie przed tym, co lub kto jest za nią. Chroni mnie obcymi, ale też przed tymi, do których czują niechęć.
Nie mniej mogą ją otworzyć przed osobą, której ufam. Czy ufam Tobie? Czy jestem chętny, by Cię wpuścić do środka?
Może i jest tak, że więcej ufam sobie i swoim wyborom, niż temu, co chcesz mi dać. Przykuwam się na siłę do rzeczy materialnych, wiedząc, że są one bardziej jak kotwica niż fundament. W chwilach złych ścigają one w nicość.
Wykształcenie, posiadane dobra zdobyłem sam w swoim mniemaniu. Ale jest to kłamstwo, bo to wszystko razem budowaliśmy, rodzica, brat i ja. W różnej kolejności, w różnej konfiguracji w różnym zaangażowaniem. Nic sam w życiu nie zdobyłem, ani nie osiągnąłem. Zawsze to była droga z kimś.
Wierzę, że wtedy byłeś z nami, w cichości na nas patrzyłeś i wspierałeś w trudnych chwilach. Nigdy Ci za to nie podziękowałem. A teraz to robię: Dziękuje Ci Tato!
