Warszawa/Kraków, piaty września 2012 r.
Szanowni Państwo,
Drogie Koleżanki i Koledzy,
Przypominam poniżej„Stanowisko Walnego Zebrania Delegatów Krajowej Sekcji Nauki NSZZ „Solidarność” w sprawie akcji protestacyjnych” przyjęte w Katowicach w dniu 16 czerwca 2012 r.
Walne Zebranie Delegatów KSN NSZZ „Solidarność” wzywa wszystkich członków
i sympatyków Krajowej Sekcji Nauki Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” do aktywnego udziału w akcjach informacyjnych i protestacyjnych w okresie inauguracji roku akademickiego 2012/13. WZD upoważnia równocześnie Radę KSN do dokonania przeglądu sytuacji i zaostrzenia lub złagodzenia form protestu.
Uzasadnienie
Nastąpiło faktyczne zablokowanie rozmów z Ministerstwem Nauki i Szkolnictwa Wyższego na temat ponadzakładowego układu zbiorowego. Przypomnijmy podstawowe fakty.Krajowa Sekcja Nauki NSZZ „Solidarność” działając z upoważnienia Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” pismem z dnia 1 lipca 2011 r. zgłosiła Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego przedstawione jako załącznik do niniejszego stanowiska żądania, które stanowią propozycję Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Pracowników Uczelni Publicznych.Zgodnie z art. 152 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym układ taki ze strony pracodawców zawiera Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Do chwili obecnej Minister nie ustosunkowała się do w/w postulatów, czego konsekwencją jest zaistnienie sporu zbiorowego pomiędzy Krajową Sekcją Nauki NSZZ „Solidarność” oraz Minister Nauki
i Szkolnictwa Wyższego. Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych (Dz. U. Nr 55, poz. 236 z późn. zm.) Minister powinna zawiadomić
o powstaniu sporu właściwego okręgowego inspektora pracy, czego do tej pory nie zrobiła.
W dalszym ciągu nie są spełnione postulaty płacowe zgłaszane od lat przez KSN. W ciągu ostatnich 5 lat nastąpił realny kilkunastoprocentowy spadek płac zasadniczych w szkolnictwie wyższym. W tym samym czasie nastąpił żywiołowy wzrost wynagrodzeń w innych działach gospodarki narodowej. W związku z tym płace porównywalne – np. do średniej krajowej – spadły na uczelniach wyższych i w instytutach PAN o parędziesiąt procent. Umowa społeczna – tzw. ład płacowy 3:2:1:1 ustanowiony w pierwszej połowie poprzedniej dekady – jest łamana.
Dodam, że żadna ze spraw wymienionych w powyższym uzasadnieniu nie została rozwiązana, pojawiły się natomiast nowe niekorzystne fakty i rozstrzygnięcia. Po pierwsze, Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego odrzuciło w dniu 20 czerwca 2012 r. nasz projekt Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy. Po drugie, odnotowujemy na niektórych uczelniach masowe zwolnienia pracowników w oparciu o osławiony Art. 125. znowelizowanej ustawy o szkolnictwie wyższym. Pojawiają się groźby wprowadzenia zarządu komisarycznego na kilku najbardziej zadłużonych uczelniach. Po trzecie, rządowy projekt założeń projektu budżetu Państwa na rok 2013, ogłoszony w dniu 15 czerwca br., zawiera następujący fragment dotyczący podwyżek płac:„Skuteczne ograniczanie deficytu sektora finansów publicznych wymaga, aby zasadami wynikającymi z tymczasowej reguły wydatkowej, na etapie prac nad projektem ustawy budżetowej na 2013 r., objąć plany wydatków w pozostałych jednostkach sektora finansów publicznych, nad którymi sprawują nadzór członkowie Rady Ministrów. Przewiduje się, że w 2013 r., co do zasady, fundusz wynagrodzeń w jednostkach sektora finansów publicznych pozostanie na poziomie z 2012 r. Wyjątkiem są wynagrodzenia sektora samorządowego oraz zwiększenia wynagrodzeń wynikające z już podjętych zobowiązań, w tym z obowiązujących aktów normatywnych oraz zwiększenia wynagrodzeń związane ze skutkami przechodzącymi podwyżek zrealizowanych w 2012 r.”
Dodam, że jedyne podjęte przez rząd zobowiązanie wobec pracowników wyższych uczelni – zapisane w rozporządzeniu opublikowanym w Dzienniku Ustaw w ubiegłym roku – dotyczy podwyżki płac minimalnych w poszczególnych grupach pracowniczych. Mają one być dokonywane w latach 2013-2015, a ich skala (9% coroczny wzrost) oznacza, przy obecnej strukturze płac, że skorzysta z nich jedynie niewielka część zatrudnionych w szkolnictwie wyższym. Jest prawdą, że minister B. Kudrycka i inni przedstawiciele Ministerstwa obiecywali – (i to całkiem niedawno, bo 20 czerwca 2012 r.) – więcej, bo 30-procentowy wzrost średniego wynagrodzenia. Jest też jednak faktem, że obecne kierownictwo MNiSW znane jest z ekonomicznego gospodarowania prawdą (dla dowodu proszę porównać wystąpienia minister B. Kudryckiej w sejmowej KENiM oraz w Senacie w roku 2011 – patrz blog KSN:http://ksn.nszz.solidarnosc.salon24.pl/287170,rotacja-adiunktow-dwuglos-pani-minister ).
Zobowiązałem wszystkich członków Prezydium do podjęcia takich działań, które zagwarantująpowodzenie akcji na ich macierzystych uczelniach. Kolegów z Instytutów Badawczych i Instytutów PAN proszę
o przyłączenie się do inicjatyw uczelnianych – najlepiej ze swoim hasłami.Przygotowaniem stosownych ulotek zajmie się Prezydium Rady KSN. Wszyscy delegaci na WZD, członkowie Rady i kierownictwa organizacji zakładowych muszą wziąć w październikowych akcjach. Jedynie taka postawa może przełamać bierność członków KSN i zapewnić ich uczestnictwo.We wtorek 4 września 2012 r. przeprowadziłem I turę rozmów z przewodniczącymi niektórych komisji zakładowych. Będę kontynuował je w połowie i pod koniec września.
Najistotniejszym obecnie zadaniem KSN NSZZ „Solidarność” jest wypełnienie woli Walnego ZebraniaDelegatów Krajowej Sekcji Nauki NSZZ „Solidarność” wyrażonej w stanowisku przyjętym w Katowicach
w dniu 16 czerwca 2012 r.w sprawie akcji informacyjno-protestacyjnych podczas inauguracji roku akademickiego.
Z pozdrowieniem
Przewodniczący KSN NSZZ „Solidarność”
Edward Malec
