Teoria Zamiaru

Jeden z wykładowców powiedział mi, że człowiek zaczyna używać dopiero wtedy rozumu, kiedy kończą mu się wszystkie możliwości. Wcześniej korzysta tylko z procedur. Robert Krool

Mniejsze i większe cele, marzenia, pragnienia tłoczą się - by tylko móc dokonać się.

Taka ich natura, prawo, kolej rzeczy.

Metryka pragnień nie ma znaczenia - nikt nie pilnuje tej specyficznej kolejki - chaos nie martwi - gdy efekt wieńczy ich los.

Jednak obok tego głównego katalogu zamarzeń - rośnie równoległa lista realizacji.

Dlaczego obok, jeśli walor dokonania się?

Ano dlatego, że lista płac nie obejmuje właściwych bohaterów - bo zastąpili ich dublerzy.

Dzieje się tak, gdy główne kwestie życiowego scenopisu należą do ZAMIAST.

Poruszałam to zagadnienie we wpisie Życie zamiast życia. Dziś dopełnienie tamtej refleksji.

Ktoś nie dostał się na ukochany kierunek - więc zamiast niego - inny i niekoniecznie pokrewny.

To rozbudowuje ZAMIAST na 30 lat pracy.

Kogoś kochamy - ale nie złożyło się, więc ktoś inny obok nas - ZAMIAST.

Stajemy się teoretykami własnej biografii - bo pragmatyka ma inny już wymiar.

Był taki film Buntownik z wyboru.

Młody geniusz matematyczny, erudyta, arogant - który podczas mycia podłogi od niechcenia rozwiązuje dowód matematyczny, z którym ma problem słynny profesor tej dziedziny.

Przed kolejnymi spotkaniami z psychoterapeutami - połyka ich książki - by już w rozmowie, wykorzystać je do zdeprecjonowania ich autorów.

Robi to celnie, lekko, z całym arsenałem gorzkiego cynizmu i drwiny.

To samo funduje profesorowi, który chce mu dać szanse na lepsze życie.

Niebywale skuteczny w destrukcji - także siebie samego.

Geniusz teorii - partacz wlasnego życia.

Co staje się przełomem?

Kiedy klinicysta mówi mu - opowiesz mi całą historię dzieł Michała Anioła, jego relację z papieżem - ale nigdy nie poczułeś zapachu Kaplicy Sykstyńskiej.

Wiele powiesz o kobietach, o tych - które zdobyłeś - ale nic nie wiesz o tym, jak to jest się budzić szczęśliwym obok ukochanej.

Zrelacjonujesz historie wojen - ale nigdy nie dowiesz się jak to jest, gdy w ramionach umiera ci przyjaciel.

A sens milości?

Ty nie musisz być doskonały, ona też nie. Ważne jest, byście dla siebie byli doskonali.

Jeżeli ktoś nie ma kontaktu ze swoją niezależnością, to nie potrafi się pogodzić z niezależnością partnera. Agnieszka Szwejkowska

Jeśli w naszej przestrzeni życiowej dominują ZAMIAST, ona nie nabiera zdrowych gabarytów - jedynie karleje.

Bo ZAMIAST, to historia porażki.

Nie zawsze zawinionej...

Stłoczone, przemarznięte marzenia, pragnienia - częściej znajdują kołyskę w lęku, niż pierwszy lot z gniazda zamiaru.

Za to otacza nas jeszcze większy tłum teoretyków szczęścia, miłości, idealnych profesji, rozwiązań, aksjologii.

A gdy zajrzeć za kulisy spójności pomiędzy teorią a praktyką - nie ma tam nic.

Nie umiera się od ZAMIAST.

Tylko, że życie to nie jedynie batalia ze śmiercią.

To za mało, by życie nazwać życiem...