Panowie w sile wieku oraz oczywiście nieco młodsze damy pamiętają z pewnością niezrównanych mistrzów z Kabaretu Starszych Panów. To oni dostali się na listę przebojów wczesnego PRL-u ze szlagierem:
„Starsi panowie, starsi panowie dwaj, już szron na głowie, nie to zdrowie, a w sercach ciągle maj. I ta trwoga, trwoga, trudna rada, że się nie wie, czy się człowiek dla dam nada….”
Komunistyczna telewizja publiczna stworzyła niechcący w tamtych czasach standardy wysublimowanej piosenki będące niedoścignionym wzorem dla martyniuków lansowanych Suwerenowi przez Kurskiego. No ale wtedy istniały jeszcze opozycyjne elity potrafiące docenić „smak” z wdziękiem prezentowanych przez Przyborę i Wasowskiego ironiczno-satyrycznych, międzywierszowych subtelnych aluzji do ówczesnej WAADZY. Współczesna telewizyjna rozrywka wali cepem po głowie przygotowując telewidza do wysłuchania porcji bezczelnej i topornej propagandy w codziennych tzw.Wiadomościach.
Starsi panowie z kabaretowej piosenki skojarzyli mi się tak jakoś z panami Kaczyńskim i Terleckim. Bo i to szron na głowie, trwoga w sercach a jednocześnie maj na ustach. Szron na głowie oczywisty, trwoga w sercach, no bo epidemia ogłoszona i zatwierdzona przez czynniki lekarskie oraz rządowe tudzież nadchodzące ponure myśli o jej następstwach dla partyjnych sondaży w przyszłości a na ustach kwitnący maj, gdyż przeszkód aby tłumnie udać się do wyborczych urn dwaj starsi panowie nie dostrzegają. I radośnie, można by rzec, światu i Narodowi to komunikują. A pan Terlecki paluszkiem jeszcze samorządom grozi, aby broń Boże te nie ośmieliły się kija w szprychy WAADZY wkładać i panikę siać jakoby ludziska w komisjach wyborczych nie chcieli zasiadać.
Nie chce się powtarzać czy wyliczać coraz liczniejsze głosy pokazujące ABSURD i NIEBEZPIECZEŃSTWA wybierania za niecałe 1,5 miesiąca przez Naród kogokolwiek czy czegokolwiek poza ZDROWYM ROZSĄDKIEM i powrotem w kraju do NORMALNOŚCI. Nasi starsi panowie dwaj, przepojeni młodzieńczym zapałem jak to drzewiej bywało, nie mogą jednak przeboleć, że taki jakiś koronawirus ich plany na świetlaną przyszłość kandydata Dudy odkłada, być może nawet na rok.
Panowie Kaczyński i Terlecki długo już są na scenie politycznej i coraz szybciej tracą kontakt z rzeczywistością. Stara PiS-owska gwardia ma jednak coraz mniej zrozumienia, nie tylko w społeczeństwie ale i we własnych szeregach. „Twardy elektorat” zmniejsza się i nawet on widzi bezsens prób dowodzenia, że czarne jest białe. Ale perspektywa przyznania się, że trzeba zgodzić się ze scenariuszem Tuska odbiera wierchuszce PiS-u coraz bardziej zdolność myślenia.
Dwa miliardy złotych, w obliczu zbliżającego się zagrożenia koronawirusem, na telewizyjną propagandę zamiast na służbę zdrowia jeszcze udało się zachachmęcić. Zmuszenie Suwerena nie tylko do pójścia do urn ale i do pracy w komisjach wyborczych już nie bardzo. I tylko coraz bardziej widać zanikający polityczny instynkt samozachowawczy dwóch oldboyów Po Prostu nie rozumiejących istniejącej rzeczywistości.
Prawo i Sprawiedliwość czekają, na pewno nie od razu, ale jednak, coraz bardziej nieuchronne zmiany generacyjnej. Widać to jak na dłoni.
