Leworęczna

13 sierpnia

Było święto leworęcznych.

Powinnam być główną zainteresowaną,

ponieważ jestem leworęczną kobietą

od mikruska.

Kilka historyjek o mojej leworęczności:

1)Jako dzieciak w szkole zapisywałam zeszyty pismem lustrzanym. Miałam wtedy pierwszy raz kontakt z psychologiem. Pani psycholog doradziła bym jednak pisała lewą, nie oduczać , nie zmieniać.

2)To wtedy na lekcjach pierwszy raz usłyszałam o Leonardzie da Vinci. Miał być dla mnie wzorem bym się nie przejmowała.

3)Nie mam już „ lustrzanych zeszycików” (zostało kilka obrazków, min. te wyżej z okresu, gdy byłam przedszkolakiem :). Czasem próbuję do tego sposobu pisania wrócić , jednak czuję się z tym dziwnie .Wariują mi myśli .Pismo przypomina pisaninę arabską, trudną do rozszyfrowania.

4)Nie znoszę szycia , szydełkowania itd. , mam uraz do nici i nożyczek , który tłumaczę moją leworęcznością.

5)Już jako osoba dorosła byłam u pewnego dziwnego faceta, który doradził mi pisanie prawą ręką , chciał żebym spróbowała być bilateralna . Eksperyment dał ciekawe rezultaty. Gdy pisałam prawą ręką- lewa dłoń mi omdlewała. Była tak zmęczona jak gdybym właśnie przepłynęła ocean na galerach.(Mam takie zeszyciki -Może nawet tu wrzucę).

6)Z kolei w studium psychologii dowiedziałam się, że lepiej jest pracować nad tymi umiejętnościami , które są związane z moją leworęcznością ( rozwinietą prawą półkulą )niż próbować być za wszelka cenę bilateralna, praworęczna itd.

(Chociaż tu były zdania także podzielone)

7)Doradzałam kiedyś moim znajomym przeczytanie książki "Leworęczna kobieta"- sama jej nigdy nie przeczytałam. Teraz przeczytam!:)

8)Podoba mi się tytuł:"Bezpowrotnie utracona leworęczność", mojej nigdy nie utraciłam i nie zamierzam.

9)Przyjemna stronka.

10) Początek filmu Amadeusz Formana- gdy Mozart się wygłupia i mówi lustrzanką ( jeśli ktoś pamieta) .

U mnie inna , jedna z ulubionych scen z filmu :