Zwróćmy uwagę, że w Europie, a niekiedy nawet i poza nią, Umiłowanymi Przywódcami zostają osobnicy raczej niskiego wzrostu. Weźmy dwóch najwybitniejszych polityków socjalistycznych: Józefa Stalina i Adolfa Hitlera. Stalin w porywach entuzjazmu mierzył nawet 163 centymetry, ale zwyczajnie miał ich podobno tylko 155. Hitler był wyższy (176 cm) – no i proszę, jak skończył? Podobnie starsi i mądrzejsi, a właściwie – najstarsi i najmądrzejsi też kochają się w konusach; Dawid ben Gurion mierzył zaledwie 152 cm, a Icchak Rabin – 159. Czy zatem wypada, żeby w Polsce, która przecież zmierza do Żydolandu, tubylczym prezydentem był Radosław Sikorski (180 cm), czy dajmy na to – Andrzej Olechowski (198 cm)? Jasne, że nie wypada i dopiero na tym tle lepiej zaczynamy rozumieć nienawiść, z jaką cały obóz postępu odnosił się do niedawna do Romana Giertycha (190 cm). Jeszcze by tego brakowało, żeby tubylczy prezydent polskich Irokezów patrzył z góry nawet na strategicznych partnerów: Naszą Złotą Panią Anielę (ok. 167 cm), albo Włodzimierza Putina (167 cm), którzy – jak widać - skrupulatnie przestrzegają symetrii. Skoro na wszelki wypadek rosyjski prezydent Dymitr Miedwiediew ma tylko 162 cm wzrostu, więc jakże prezydentem, niechby i tubylczym w Polsce mógłby zostać Jerzy Szmajdziński (178 cm)? Skoro nawet w słodkiej Francji na prezydenta wybrano Mikołaja Sarkozy’ego (165 cm), to w Polsce najlepszym kandydatem byłby nie Bronisław Komorowski (174 cm), tylko Lech Kaczyński (168 cm), przynajmniej pod tym względem podobny do Napoleona (167 cm).
Inne tematy w dziale Polityka
