Niezmiernie ciężko jest dziś ocenić decyzję o wszczęciu Powstania Warszawskiego. Sądzę nawet, że nie jest to możliwe. Nie teraz, nie przed 1989, nie za 50 lat. Człowiek, który każdego dnia boi się o życie — zrobi wszystko, żeby kolejnego dnia być spokojniejszym. Podejmie się rzeczy (na logikę) niemożliwych. Nie kalkuluje, często nie myśli logicznie. Chce żyć. Chce, żeby żyła jego żona, dzieci, matka czy kolega z podwórka.
Nie mamy takiej wyobraźni, żeby dziś, czy każdego roku podczas rocznicy spekulować, czy to była dobra decyzja. Nie mamy też prawa oceniać walczących. Wisława Szymborska w wierszu "Minuta ciszy po Ludwice Wawrzyńskiej" napisała "Tyle wiemy o sobie, ile nas sprawdzono". Ich wtedy sprawdzono, oni wykazali bohaterską determinację. Walkę o kolejny dzień życia. Z szacunku do tych ludzi nie oceniajmy ich decyzji. Uszanujmy walkę. My żyjemy w wygodnych czasach. Jutro będziemy żyć. Oni tego komfortu nie znali.
Cześć i chwała Bohaterom!
Komentarze