Dlaczego Ściosowcy są i pozostaną niszą

Na bazie wczorajszej dyskusji na blogu kokosa, która niestety była stratą mojego czasu (ale zawsze warto spróbować choćby po to, żeby się przekonać, że to do nikąd nie prowadzi) próbowałem szerzej spojrzeć na świat Ściosowców.

A jaki jest świat Ściosowców? Hermetyczny i sekciarski. Żeby doznać oświecenia należy przeczytać święte rękopisy guru, najlepiej nauczyć na ich pamięć i głosić chwałę tych poglądów, broń Boże nie kwestionując logiki tych poglądów czy zestawienia faktów, którego jaśnie oświecony dokonał. Hermetyczność pogłębia brak chęci do dyskusji z przedstawicielami innych poglądów. Skoro nie doznali oświecenia to najlepiej ich ignorować. Skoro święte pisma guru ich nie przekonały to po co tracić na nich czas. Najlepiej w końcu dyskutuje się z przedstawicielami tego samego poglądu. Wtedy dyskusja jest spójna aż miło.

Jeden stwierdza np. „Komorowski to szuja”, na co drugi dodaje „Powiem więcej, Komorowski to kłamca”, trzeci wyraźnie kontruje „Pozwolę sobie nie zgodzić się z przedmówcami, Komorowski to jednak łajdak”, czwarty potwierdza „Zdecydowanie, łajdak do kwadratu”, piąty zachwala „No i wreszcie ktoś się odważył to śmiało napisać, powszechnie wiadomo przecież, że Komorowski to szmata”, szósty wręcz rozpływa się w błogostanie „Dzięki ci autorze natchniony za ten cenny wpis, domyślałem się, że Komorowski to pijawka, ale że szuja to nie przypuszczałem, wreszcie otworzyły mi się oczy”, siódmy z nadzieją „Może wreszcie teraz otworzą się oczy społeczeństwa na obmierzłość i zakłamanie  Komorowskiego, autorze pisz więcej o tym zdrajcy”, ósmy dodaje „Zgadzam się z przedmówcą, szkoda że te fakty są ignorowane przez mainstream, świetnie, że choć tutaj można przeczytać prawdę o Komorowskim” dziewiąty w euforii „Gratulacje dla autora, cóż za polszczyzna, cóż za esencjonalność stylu i jaka trafna konkluzja, proste i dosadne – Komorowski to szuja”, dziesiąty podsumowuje „Potrzebne są nam takie wpisy”.

Gdy pojawia się jako jedenasty jakiś niestety np. Marek Zegarek i zadaje pytanie „A tak konkretnie to dlaczego Komorowski jest szuja?” dopada go święte oburzenie Ściosowców. Pierwszy „O, znowu przysłali kogoś służbowo”, drugi „Kolejny funkcyjny, trzeba go zignorować”, trzeci „No i przylazł nam tu matrix na blog”, czwarty „Jakbyś trochę poczytał teksty guru to byś wiedział”, piąty „Nawet szkoda czasu ci to tłumaczyć i tak nie zrozumiesz”, szósty „Facet jest rozbrajający, zadaje kompromitujące pytania”, siódmy „Do ciebie i tak nic nie dociera i nie dotrze, masz mózg wyprany z myślenia”, ósmy „Z tego co widzę nie kojarzysz nawet najprostszych szczegółów tej sprawy, więc spadaj bo nie masz co się wypowiadać”, dziewiąty „Kłopoty z pamięcią? Łykaj Bilobil, to pomaga”, dziesiąty „Może by go po prostu zbanować?”.

Świętej Pamięci Maryla wycięła by czym prędzej nieprawomyślne pytanie odstępcy i poczęstowała na odchodne obelgą „Bolszewika goń, goń, goń”.

Ściosowcy chcą być marginesem. Daje im to poczucie jedności, bycia w grupie, ociepla stargane emocje. O dziwo daje im to też poczucie bycia elitą. Przecież guru tylko im dał szansę poznania prawdy, odsłonił przed nimi to co nieznane różnym wykształciuchom, albo prymitywnym amatorom Arizony czy Mamrota. Ta cała reszta świata jest po pozostanie ciemna. Żyją w ciemnościach i umrą w ciemnościach. Ściosowcy żyją w oświeceniu. W swojej niszy na obrzeżach znienawidzonego maistreamu. Tam są i pozostaną.