W strasznych czasach przyszło nam żyć. Nie twierdzę że ja jestem odważny i nie wiem czy w danej chwili zachowałbym się bohatersko, ale ja u licha jestem szaraczkiem. Nigdy chojraka nie grałem.
Na portalu gazeta.pl generał narzeka na ciągły strach w jakim żyją nasi żołnierze w Afganistanie. Ale pal sześć naszych. Przypominam sobie jak to w latach 90 holenderska załoga broniąca Srebrenicy dopuciła do masakry. Dzisiejsze chojraki miast walić w mordy i szablami wywijać, wolą pisać pozwy i opłacać adwokatów. Przemija postać tego świata.
I znowu wrócę do naszego polskiego żołnierza. Tak się złożyło że chwilkę przedtem przeczytałem tekst o testach nuklearnych jakie przeprowadzano w latach 50-60 w ZSRR. Testach z udziałem żołnierzy radzieckich (!). Jakoś mi tak kontrastuje jojczenie gen. Skrzypczaka z tym fragmentem, trochę okrutnym i groteskowym, przyznaję:
„Powiedziano mi, że mam schować pod siebie karabin, bo od temperatury lufa może się wygiąć. Pomyślałem: jeśli karabin może się zniszczyć, to co może być ze mną? Gdy dowódcy odeszli, przeniosłem się do ziemianki obok głębokiego okopu, w którym stały przywiązane do palików owce. Po wybuchu owce były strasznie poparzone. Ich wełna spłonęła. Po moim okopie nie został nawet ślad. Podmuch wyrównał teren. Cała ziemia usiana była martwymi ptakami.”
Dziś żołnierz polski ma GPSa, goretex, kmizelkę kuloodporną, a na emeryturę idzie przed 40. Przeczytajcie sobie panowie żołnierze ten kawałek na górze i wyluzujcie trochę. Ja wiem, że ciężko wam wierzyć, że za Polskę giniecie, ale do licha, nie przesadzajcie.
centroprawicowiec, przyrodnik, tępiciel kaczyzmu, miłośnik Stefana Niesiołowskiego, homofob, wielokrotny ojciec
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
