Brytyjczyk John Peet urodził się w 1915 roku w rodzinie działaczy jednej z sekt protestanckich - "Rodzice Johna byli kwakrami, w przeciwieństwie do jego czterech dziadków, którzy byli kongregacjonalistami. Rodzice jego matki służyli jako misjonarze" (oczko). Ojciec przez blisko 30 lat redagował londyński tygodnik kwakierski The Friend, miał zostać skazany na 3 lata więzienia za odmowę wykonania rozkazów. Sam John Peet wstąpił na krótko do wojska w 1934 roku, wcześniej zapewne zaangażował się w komunizm jeśli nie jest to jego legenda - "udzielał się w ruchu "antywojennym i antyfaszystowskim", po czym "zaczął pracę i podróże po Europie Środkowej i Niemczech","pracował ochotniczo w Brygadach Międzynarodowych w Czechosłowacji".
Nieco inny opis: "Prywatne lekcje pobierał od 1920 do 1927, a następnie od 1927 do 1934 w Yorku. Od 1934 r. pracował jako lokalny reporter. W 1935 roku został zwerbowany do Królewskiego Pułku Gwardii, który wkrótce opuścił na własną prośbę. Od 1935 do 1936 pracował jako nauczyciel języka angielskiego i niezależny dziennikarz w Wiedniu" (oczko). Następnie wyjechał do Pragi, gdzie ponownie pracował jako nauczyciel języka angielskiego" (oczko).
W lipcu 1937 roku zgłosił się w Londynie do Brygady Międzynarodowej, w ramach 15. BM. pracował w "Departamencie Badań w Urzędzie Pocztowym w Albacete", odbył szkolenie wojskowe, praca tłumacza, znowu przeglądanie poczty; strzelec karabinu maszynowego, w ramach głównie brytyjskiej i amerykańskiej 15 brygady międzynarodowej, na kolejnych frontach i po reorganizacjach spowodowanych klęskami, przed bitwą pod Ebro posłuchał przemówienia agenta sowieckiego "Waltera" Świerczewskiego, wycofany z linii frontu - łącznik z "kontyngentem palestyńskim". Wspominał też, że niósł flagę brygady w Barcelonie po wycofaniu się po porażce, i że reprezentował później brygadę przy władzach republikańskich w Barcelonie.
"Podróżował i pracował w różnych miastach europejskich, aż do 1939 roku". "Od 1939 do 1942 roku był żołnierzem armii brytyjskiej w Palestynie [miała to być policja]. W latach 1942-45 był redaktorem naczelnym Radia Jerozolima, a od 1945 roku głównym korespondentem agencji Reuters , najpierw w Wiedniu, od 1946 w Pradze, a od 1947 do 1950 w Berlinie Zachodnim".
(fot.flickr.com)
Można domniemywać od którego roku pracował dla brytyjskiego wywiadu a od którego dla sowieckiego. Sam twierdził po latach, że został zrekrutowany jako "śpioch" sowieckiego wywiadu podczas wojny w Hiszpanii, jednocześnie zapewniał, że po 1950 już dla nich nie pracował, odmówił. A w powyższym opisie brak jeszcze jednej stolicy - Warszawy. Peet był w Warszawie jak można wyczytać z innego opisu co najmniej "do lata 1946". M.in. obsmarowywał dla brytyjskiej Reuters Agency, sądzonych i zamordowanych przez komunistów Waldemara Baczaka - "kierował referatem więziennym kontrwywiadu wydziału II KO Warszawa AK, a od jesieni 1943 równocześnie dowodził grupą rozpoznawczą Kedywu Okręgu Warszawa AK", później WiN; i ziemianina Ksawerego Grocholskiego, więzionego przez Niemców w Auschwitz, oficera wywiadu AK i WiN. "Ambasadorem Wielkiej Brytanii w Warszawie był wówczas Victor Cavendish-Bentinck, wieloletni przyjaciel rodziny Grocholskich i za jego pośrednictwem Ksawery Grocholski przekazywał informacje na temat sytuacji w Polsce, pisał raporty dla rządów USA i Wielkiej Brytanii".
Następnie Mr. Peet przeniósł się do Niemiec, gdzie pełnił funkcję szefa biura Agencji Reuters w Berlinie, w okupacji zachodniej Niemiec. W 1950 roku ogłosił, że przechodzi na stronę komunistyczną, w proteście m.in. przeciwko amerykańskim podżegaczom wojennym, ich dominacji także wobec UK, i in.
Poprosił o azyl w NRD. Reuters tłumaczył się, że nie dostrzegł w jego korespondencjach prosowieckiej orientacji. Osobą, którą miała stać za tym krokiem Peeta był Gerhart Eisler, szef propagandy NRD, były "komunista nr 1 w USA", na zdjęciu niżej - w okularach:
opisany tutaj:
https://www.salon24.pl/u/nick/1096111,gerhart-eisler-uciekl-z-usa
"W latach 1952-1975 Peet wydawał German Democratic Report, dwutygodniowy biuletyn skierowany do lewicowej opinii publicznej w Wielkiej Brytanii. Kreowany przez niego pozytywny wizerunek komunistycznych Niemiec należał do najbardziej wiarygodnej propagandy NRD w Wielkiej Brytanii". Wystąpił też w kilku enerdowskich filmach grając Brytyjczyka, a "jego artykuły o remilitaryzacji Niemiec zainspirowały Fredericka Forsytha do napisania książki "Akta Odessy". Peet wielokrotnie bywał później w Wielkiej Brytanii i nie tylko. Tu w trakcie pobytu w Anglii w 1957:
Później Peet poświęcił się tłumaczeniom tekstów Marksa i Engelsa na język angielski.
Życiorys jego drugiej z trzech żon bardziej przypomina legendę agenta, a ona sama kojarzy się raczej z czerwoną jaskółką niż z szarą myszką.
(fot.hriesop.beepworld)
"Mówi płynnie po niemiecku z wyraźną akcentem. Jej językiem ojczystym jest bułgarski. Włada biegle językiem polskim, rosyjskim i angielskim".
Georgia Taneva miała urodzić się 1 sierpnia 1923 roku w Malko Trnovo w Bułgarii. Po nieudanym przewrocie komunistycznym we wrześniu 1923 roku, w którym brał udział jej ojciec uciekł on wraz z rodziną z Bułgarii...
"Po pełnej przygód ucieczce przez pół Europy matka przyjechała do Polski z córką i synem w 1929 roku. W Warszawie znaleźli schronienie w dzielnicy żydowskiej, a żydowska szkoła przyjęła nie-Żydówkę, która nie miała paszportu. Jej brat Kyrill wyjechał do Hiszpanii ["a ojciec kontynuował także pracę polityczną'], by walczyć z faszystami po stronie Brygad Międzynarodowych. Zginął walcząc w Guadalajarze. Podczas ataku na Polskę w 1939 roku szesnastolatka straciła matkę w podczas bombardowań.
[Smirnova] Wdowa po carskim oficerze, która uciekła przed bolszewikami, teraz przyjęła osieroconą córkę bułgarskiego rewolucjonisty. Jednak w styczniu 1941 roku Georgia, podobnie jak wiele tysięcy innych kobiet i dziewcząt, została zatrzymana na ulicy podczas łapanki w Warszawie i wywieziona do Niemiec na roboty przymusowe. Georgia Tavena udawała teraz Nadję Smirnową. Obawiała się, że będzie miała kłopoty ze swoim panieńskim nazwiskiem Taneva. Gestapo było zawsze dobrze poinformowane, także o innych krajach. Biorąc pod uwagę działalność jej ojca i brata, istniała duża szansa, że nazwisko zostało zarejestrowane przez gestapo. W Monachium musiała pracować przymusowo w fabryce opon. Tam dołączyła do grupy oporu. Została aresztowana dwa miesiące później, ale udało jej się uciec. Uciekła do Sofii przez Wiedeń. Odkąd wyjechała z Bułgarii jako małe dziecko, nie znała już nikogo w swoim kraju i dlatego nie wiedziała, gdzie się schować. Próbowała więc dostać azyl w ambasadzie sowieckiej. Ale jej wniosek został odrzucony. Następnego dnia wpadła w ręce bułgarskiej policji, która przekazała ją gestapo. Przez wiele dni była przesłuchiwana przez gestapo, które nie mogło uwierzyć, że udało jej się samodzielnie uciec z Monachium do Sofii. Gestapo nie zdołało odkryć jej prawdziwej tożsamości. Georgia stanęła na wysokości zadania. W maju 1941 r. została odesłana do Monachium. Ale Metzler Werke nie chciał już zbiegłego niewolnika. Następnie trafiła do obozu koncentracyjnego Auschwitz. Stamtąd trafiła do obozu koncentracyjnego Ravensbrück". (...)
Po wyzwoleniu przez Armię Czerwoną dobrowolnie wróciła do obozu koncentracyjnego i opiekowała się pozostającymi tam więźniami, którzy nie brali udziału w marszu śmierci i nie mogli maszerować.
Po wojnie przestała pracować jako pielęgniarka. Najpierw pracowała w Neustrelitz jako tłumaczka rosyjskiego w sztabie sowieckim, później jako tłumaczka w berlińskiej gazecie, a następnie jako doradca teatralny. W 1945 roku wstąpiła do KPD, ale w 1951 roku została wydalona z SED jako bezpaństwowiec. Rok później wyszła za mąż za brytyjskiego dziennikarza Johna Peeta i tym samym uzyskała obywatelstwo brytyjskie w 1957 roku". "Później pracuje głównie jako tłumaczka książek dla dzieci".
Nosiła pewnie popularne w Bułgarii nazwisko ale części Niemców mogło być ono znane z procesu w związku z pożarem Reichstagu, aresztowano po nim na jakiś czas trzech bułgarskich agentów sowieckich z Kominternu - Georgi Dimitrova, Wasilija Taneva (1897–1941) i Blagoj Popova.
Wasyl Tanew jest z zawodu szewcem, ma lat 38, zamieszkiwał ostatnio w Berlinie, skazany dwukrotnie w r. 1925 i 26 na łączną karę 25 lat ciężkiego więzienia za działalność komunistyczną i należenie do nielegalnej partii komunistycznej, poprzednio zaś dwukrotnie brał udział w przewrotach komunistycznych. Do powyższych sprawozdań władz bułgarskich sąd dodaje, że Tanew podobnie jak Dimitrov, w czasie swojego pobytu w Bułgarii, był niebezpiecznym i ruchliwym przywódcą komunistycznym, w obawie przed karą uciekać musiał w roku 1926 do Rosji, gdzie w latach 1928 i 1931 przeszedł specjalne przeszkolenie polityczne w wyższej szkole politycznej, zorganizowanej rzekomo przez emigrantów bułgarskich. W 1931 r. drogą przez Polskę udaje się do Czechosłowacji. W dalszym ciągu zeznań oskarżony Tanew oświetla szczegóły częstych podróży do Bułgarii i Rosji, fałszywy paszport na obce nazwisko otrzymać miał w Wiedniu.
i dwie migawki: "następuje niezmiernie ważna dla procesu konfrontacja oskarżonego Tanewa z niejakim Bornsteinem, który jest do Tanewa łudząco podobny [nazywany także sobowtórem Tanewa "Wyraz twarzy, kształt nosa, wpadnięte nieco oczy i kolor włosów u obu jest ten sam".]".
"Przesłuchiwana w tej sprawie przybyła z Rosji nieślubna żona Tanewa stwierdziła, że Tanew w latach 1932 do lutego 1933 przebywał wyłącznie zagranicą a w Niemczech w tym czasie wogóle nie był".
John Peet z Agencji Reuters zmarł w 1988 roku w Berlinie Wschodnim.
