Obniżeni politycy

 Polak jest człowiekiem szczodrym i lubi obdarzać. Polak nie jest człowiekiem zamożnym, więc szczodrze obdarza uczuciami.

Polak jest człowiekiem, który potrafi docenić. Szczególnie Polak docenia tych, którzy na docenienie zasługują.

Polak potrafi docenić ciągłość. Jeśli zasługiwanie trwa, to Polak obdarza zasługujących coraz bardziej, coraz obszerniej, coraz więcej.

Grupą, która zasługuje na szczególne uczucia Polaka z racji ich ciężkiej pracy oraz wspaniałych i ważnych efektów swej pracy, są politycy. Wszak to im zawdzięczamy doskonałe prawo, które funkcjonuje bez zarzutu mimo kryzysu i ciągłej obecności w życiu politycznym braci Kaczyńskich.

I dlatego wdzięczny Polak darzy polityków coraz większym, niekłamanym uczuciem. Uczuciem, którym tak rozrzutnie obdarza Polak, jest uczucie niechęci. Polacy nie są skąpcami, więc uczucie rośnie z każdą chwilą, a niektórzy darzą polityków jeszcze bardziej gorącym uczuciem, jakim jest nienawiść. Te najgorętsze uczucia widać najczęściej na twarzach przodowników pracy Partii Przeciwnej, ale nie tylko. Ci, bardziej prości w uczuciach Polacy, zadowalają się na ogół zwykłym, plebejskim brakiem zaufania.

Uważam, że Polak, w darzeniu swymi uczuciami, jest stanowczo zbyt rozrzutny.

Powszechna niechęć i brak zaufania już obniżyły prestiż polityków.

Obniżenie prestiżu zawodu, zawsze obniża wartości, jakie prezentują kandydaci do zawodu.

To właśnie ci obniżeni politycy, już niebawem, będą decydować o przyszłości naszego kraju.

Czy jest jakakolwiek szansa, żeby obniżeni politycy wybrali dla Polski nieobniżoną przyszłość?

Żeby wybrali dla Polski nieobniżoną gospodarkę?

Żeby wybrali nieobniżoną kulturę?

A przecież wieszcz prosił: Ty nad poziomy wylatuj.