Wspaniały system edukacji. Wspaniały, bo fatalny.

„im wyżej rozwinięty umysł, tym więcej widzi między ludźmi odrębności; umysły pospolite nie dostrzegają różnic między ludźmi.”

Blaise Pascal – Myśli

W Rzeczypospolitej Polskiej wszyscy ludzie są równi wobec prawa, wszyscy podlegają więc takiemu samemu obowiązkowi szkolnemu. Wszystkie dzieci uczone są więc w taki sam sposób. Resort edukacji nie zauważa różnic między uczniami i każdemu daje taką samą porcję wiedzy. Że jedne dzieci już wiedzą, inne nie zrozumieją, a wszystkie zapomną? - kogo to obchodzi? Ważne są wolność, równość, braterstwo.

Te same metody dydaktyczne stosowane są do uczniów przeciętnych, genialnych i tych najmniej pojętnych.Równość, wolność, braterstwo.

Naszym interesem narodowym jest, jak najlepsze wykształcenie dzieci. Okradano nas wiele razy i niewielu z nas ma majętnych przodków, ktoś musi więc zarobić na nasze emerytury; mamy olbrzymi dług publiczny – nasze dzieci muszą go spłacić.

System edukacji, który stosuje takie same metody do uczniów mądrych i głupich; do tych, którzychcą się uczyć i do tych, którzy uczyć się nie chcą, spowalnia rozwój uczniów nieprzeciętnych. Wyłącznie. Przeciętniacy rozwijają się doskonale, czyli przeciętnie. A przecież wszystkie dzieci są równe i wszystkim należą się takie same możliwości rozwoju ze strony państwa. Nawet tym nieprzeciętnym się należą.

Przez wiele następnych lat, potrzebny nam będzie intensywny rozwój. Do intensywnego rozwoju niezbędni są ludzie mądrzy i wykształceni – ludzie nieprzeciętni. Czy powinniśmy spokojnie przyglądać się, jak osłabiane są ich możliwości?

Bez nich, nie staniemy się nawet koniem pociągowym Europy – będziemy co najwyżej uwiązanym osłem, dźwigającym największe ciężary. Ale za to będziemy mieć wspaniały system edukacji. Który uczy, jak być przeciętniakiem.