Moja żona urodziła. Szczęśliwie żyje zarówno ona jak i dziecko. Ale nie koniecznie wszystko musiało się skończyć dobrze.
Służba zdrowia strajkuje i domaga sie podwyżek. Lekarze i lekarki, są wyzyskiwani, wykorzystywani, pracują ponad miarę. I to jak pracują!
Skurcze porodowe zaczęły się od szóstej rano. Ponieważ żona miała wcześniej dwie cesarki i dużą wadę wzroku, w karcie, już od początku miała wpisane wskazanie do cesarskiego cięcia. Jednak to była SOBOTA! Miała pecha, bo nikt nie chciał, żeby rodziła. Podano jej środki na wstrzymanie porodu, a skurcze robiły się coraz częstsze. Bolało ją jak cholera, pytała, prosiła, kiedy to cięcie, ale wszyscy ją uspakajali i mówili, żeby najlepiej się wstrzymała. Do poniedziałku! Powinienem był wtedy wsiąść w samochód i pojechać tam z kopertą, to może ktoś by coś zrobił, może nie musiałaby tak długo cierpieć. Niestety nie mogłem. Koło 2 odeszły jej wody płodowe. Lekarka zareagowała na to tak, jakby żona celowo chciała jej wyrządzić osobiście wielką krzywdę. Przecież to była SOBOTA! I na dyżurze było tylko kilka osób! Ostatecznie o 16.00 trafiła na salę porodową. Tam o mało co nie zeszła, ciśnienie spadło jej do 20/40, szycie po cesarskim zostało zrobione najbrzydziej jak można (a mamy porównanie bo 2 razy wcześniej już była szyta), a pępowinę ucięto tak, żeby jak najbardziej przeszkadzała dziecku przy przebieraniu.
Potem, już na sali poporodowej, żona dowiedziała się jakie są stawki i za co ile się płaci. Matka jednej z pacjentek przytargała dwie siaty kosmetyków dla lekarzy i pielęgniarek. A my ośmieliliśmy się rodzić bez koperty!
Takie to chamy się czasem w szpitalu zdarzają. A wszystko przez to, że ten zaplanowany poród rozpoczął się wcześniej, bo z koperta byłem przygotowany na wtorek, planowy termin cięcia...
Do domu wyszliśmy w 3 dobie po porodzie. Zalecenie szpitalnego pediatry. Wszystkie dzieci wkoło były chore na jakieś gronkowce i paciorkowce, a nam się udało wywieźć do domu zdrowe dziecko!
