Dobre Zdrowie

 „Daj nam, sługom Twoim, prosimy Panie Boże,  cieszyć się ustawicznie zdrowiem duszy i ciała” – Czytamy w modlitwie, pod Litanią do Najświętszej Marii Panny. (http://www.ultramontes.pl/Katechizm_Bellarmina_dodatek_2.htm)

 

Cóż? Jak widać, dążenie do ustawicznego cieszenia się dobrym zdrowiem duszy i ciała, nie jest nowością. – Tyle tylko, że Pan Bóg – jak mniemam – co najwyżej może nas wesprzeć w zabiegach, na rzecz dobrego zdrowia duszy i ciała. On za nas się nie umyje, ani nie zaspokoi reszty potrzeb – fizjologicznych – także.   Czego zaś – my, ludzie – oczekujemy? Wedle mojej rymowanki – „Oczekiwania ludu” – ludzkie oczekiwania są następujące:

           

Lud z niecierpliwością tego oczekuje

Co natychmiast poprawą bytu skutkuje.

I żeby, bez ruszania palcem w bucie

Co dnia, miał dobre samopoczucie.

A od tych co państwem zarządzają

Niech wszystkim i każdemu z osobna dogadzają.

 

Niestety! Chyba nikogo nie muszę przekonywać do tego, że za takimi „przedsięwzięciami” nie podąży dobrobyt, jak też godne i zgodne życie ludzkiej populacji. Pozytywne cechy życia i współżycia są owocami pielęgnacji darów, jakimi stwórca obdarzył swoje stworzenia – ludzi. – Takowa teza ma soje uzasadnienie, w terenie. Wystarczy zaobserwować wygląd dwóch, sąsiednich sadów – jeden pielęgnowany, a drugi zaniedbany. Temu:

 

Jeśli chcemy, by życiowe sady owoc dorodny wydały

Musimy, w ich pielęgnację włożyć trud niemały.

Musimy się nauczyć uprawy, swej życiowej roli

Na czas ją obrabiać – nie czekając na wizytę niedoli.

Aby zachować ład boży – nie ma się co łudzić.

Każdy – bez wyjątku – musi się natrudzić.

 

Teori „uprawy życiowej roli” dla ludzkiej populacji jest wiele i wielu je opracowywało. No i każdy z autorów, owych teorii głosi, że rola życiowa uprawiana, według jego teorii wyda plon obfity.

A tak, na dobrą sprawę, tym plonem – najczęściej – jest śmierć, przejęcie władzy iii iii…. I „wjazd na stare tory – starej teorii”, która od tysiącleci nie zmienia swego oblicza. Chyba, dość wiernie, jego wyraz oddaje rymowanka: Człowiekowi przynosi zadowolenie,

Z góry, na ludzi - nie tylko - patrzenie,

Ale i traktowanie bliźniego swego,

Jak kogoś – od siebie – pośledniejszego.

Z kolei, owo traktowanie bliźniego, jak kogoś – od siebie – pośledniejszego. Prowadzi do: Wzrostu społecznego rozwarstwienia, a następnie do wzrostu społecznego niezadowolenia. Od tego już tylko krok, do zdesperowania i wzajemnego mordowania. I iiiiiii w ostatnim kroku – przez zdesperowanych – władzy przejmowania. Mówiąc krótko i węzłowato – tak wygląda koło historii ludzkości.

 

– A tak niewiele by trzeba …..?

– By wystarczyło, każdemu na kromkę chleba.

Potrzeba by:

Silniejszy, miast nękać słabszego,
Pomocną dłoń wyciągnął do niego
I miast pogardzać, życzliwie traktował
Świat, by tak często się nie rewolucjonizował.