Podczas ostatniego finału Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy doszło do niewyobrażalnej tragedii. Prezydent Adamowicz zginął po wygłoszeniu pokojowego przemówienia podczas największej polskiej imprezy charytatywnej. Zginął z rąk zwykłego, przeciętnego obywatela, który obrał sobie za cel Prezydenta Gdańska z sobie tylko znanych powodów.
Zaczynamy mieć do czynienia z nowym zjawiskiem, które wykracze poza granice państw, kultur czy religii. Silny akcent na jednostkę i jej potrzeby, uczucia jest znakiem naszych czasów. Żyjemy w społeczeństwie egocentrycznym ujętym w ramach mediów społecznościowych. Nie twierdzę że jest to bezpośredni powód agresji. Niemniej jednak coraz częściej mamy do czynienia z przypadkami zwykłych obywateli, którzy postanawiają zaatakować społeczeństwo w najmniej oczekiwanych momentach i nie uznają sacrum jakim np. do tej pory dla Polaków była Wielka Orkiestra. Są oni niezwykle niebezpieczni, gdyż nie działają w strukturach żadnej organizacji, a więc bardzo trudno jest ich zidentyfikować i im przeciwdziałać. Polska padła ofiara takiego aktu. Co gorsze ci przeciętni obywatele próbują przedstawić się jako ktoś kto mimo wszystko działa w imię większej ideologii. Zabójca Pawła Adamowicza chciał wpisać się w obecny konflikt polityczny. Dla mnie Stefan W. zadziałał jednak dokładnie na podstawie takich samych mechanizmów jak np. norweski Breyvik. Był to atak szaleńca, który dał upóst swojej frustracji. Nie było innego celu czy założenia.
Budujace jest mimo wszystko to, że Polacy postawieni w obliczu tej tragedii potrafią być solidarnym i silnym społeczeństwem. Mam nadzieję, że również partie polityczne i media zdadzą egzamin i nie uczynią z szaleńca głosu polityki.
Komentarze