Dziś obchodzimy rocznicę gwałtu, jaki zadał odradzającej się Polsce generał Wojciech Jaruzelski wprowadzając stan wojenny w czasie którego zginęło wielu niewinnych ludzi.

Warto zawsze pamiętać o tym wydarzeniu i promować prawdę na jego temat, gdyż niestety ta prawda wciąż nie dotarła do powszechnej świadomości. Mimo publikacji na ten temat, wielu ludzi nie chce uwierzyć, że rzekome niebezpieczeństwo wkroczenia wojsk rosyjskich do Polski było jedynie misternie przygotowaną mistyfikacją.

Wiele można by o tym pisać. Trudno jednak byłoby napisać coś nowatorskiego, coś wnoszącego w tym temacie coś nowego. W takim razie sam osobiście zamiast szerzej rozpisywać się nad kwestią wybuchu wojny polsko-jaruzelskiej polecam dwa teksty:

• świetny tekst Krystiana Dąbka – członka KoLibra, który wzbudził wczoraj bardzo ożywioną dyskusję na Salonie24;

• wywiad, którego udzieliłem "Nowinom" rzeszowskim, a który ukazał się w dzisiejszym numerze; szczęśliwie można przeczytać go również w wersji on-line.

***

Dziś jednakże dla mnie osobiście jest również dzień bardzo sympatyczny przynajmniej z dwóch względów:

• dziś obchodzę okrągłą rocznicę od dnia, kiedy podpisałem deklarację członkowską Stowarzyszenia KoLiber. Pamiętam jak dziś spotkanie ze Stefanem Sękowskim w Chatce Żaka oraz wieczorną uroczystość z represjonowanymi w czasach stanu wojennego to był rok naprawdę kapitalnej działalności; KoLiber to środowisko, które w pełni mi odpowiada – gdybym miał określić je najkrócej jak się da, to powiedziałbym: wolny rynek bez oszołomstwa UPR-owskiego;

• dziś również jest dzień św. Łucji, wspaniałej świętej męczennicy, która jest mi o tyle bliska, że jest patronką z bierzmowania (a więc tą najbliższą, jedyną samodzielnie wybraną) mojej wspaniałej Narzeczonej; wszystko wskazuje na to, że jest też patronką mojej Mamy (Łucja i Lucyna to chyba w innych językach to samo imię).

Jaki więc jest to dzień? Radosny? Smutny? Trudno powiedzieć. Chyba najkrócej byłoby powiedzieć, że na pewno bogaty w refleksje...