Krótka opowieść o niezwykłej aptece w samym sercu krakowskiego getta i ludziach, którzy się tam przewijali. A przede wszystkim o panu Tadeuszu Pankiewiczu, już nieżyjącym, niestety. Pozostały wspomnienia, jego książka opisująca tamte wydarzenia. Przez wiele lat w budynku dawnej apteki znajdowała się wystawa. Wystawy też już podobno nie ma, od 28 pazdziernika bieżącego roku. To historia z przeszłości, ale jak wiele innych, łączy się z terazniejszością, wiele osób udało sie bowiem uratować dzięki determinacji Tadeusza Pankiewicza. Niewielkie miejsce, które stało się oazą, salonem, ambasadą dla ludzi, którzy zostali zamknięci w murach getta. Przez 2 i pół roku, do czasu likwidacji getta. Tadeusz Pankiewicz nagle pozostał sam w opustoszałym mieście.
"Na nie tak dawno jeszcze ruchliwych ulicach, gdzie każdy dom, każdy dziedziniec czy brama rozbrzmiewały gwarem ludzkiej mowy, nagle zapanowała pustka. Bezludne mieszkania, otwarte okna, wymarłe ulice straszyły obecnych..." (cytat z książki "Apteka w getcie krakowskim" autorstwa Tadeusza Pankiewicza)
Resztę opowie ten film dokumentalny, występują w nim bohaterowie tego miejsca:
"Apteka w getcie krakowskim" Tadeusza Pankiewicza. Niewielka gabarytowo książka, 306 stron, jest dopełnieniem tego filmu. Żydzi w getcie krakowskim nie mieli zrywów takich, jak na przykład powstanie w getcie warszawskim, ale organizowali wiele sabotaży i akcji dywersyjnych. Niech pamięć o nich wszystkich trwa.
Pozdrawiam.
