Szczerze mówiąc ,, śmieje się przez łzy '' widząc umizgi polskich polityków, mediów ku Europie, ku Niemcom. Z uwagą i zaciekawieniem przeczytałem ,,okładkowy'' artykuł Piotra Semki z najnowszym ,,Uważam rze'', który pozwolił mi jeszcze bardziej dostrzec beznadzieję jaka nas otacza. Poprzez historię króla S.A. Poniatowskiego, Semka nakreśla smutną przeszłość i aluzję teraźniejszości w której można dopatrzyć się kilku smutnych ,,deja vu'' z czasów wspomnianego króla Stasia. Czytając o Sejmach rozbiorowych i dążeniach carycy Katarzyny aby polski sejm zaakceptował rozbiory człowieka martwiącego się o losy ojczyzny przechodzą ciarki.
Słysząc zwroty, pomysły typu ,,federalizacja Europy'', ,,Stany Zjednoczone Europy'' od razu stają mi przed oczami widoki pomordowanych w Katyniu, w wojnie Polsko-bolszewickiej, II Wojnie Światowej. To tylko promil pomordowanych w imię niepodległej, suwerennej ojczyzny, to tylko promil pomordowanych w imię tego aby przyszłe pokolenia mogł mówić o sobie jako o Polakach, o mieszkańcach suwerennej Rzeczypospoliej. Jednak według niektórych publicystów, celebrytów trzeba zapomnieć o historii smutnej i ciągle lżyć z innych i być wiecznie uśmiechniętym, wyzbyć się narodowej martytologii.
Pomysły na jeszcze większe zjednoczenie Europy, wyzbycie się tożsamości narodowej, zwrotowi ku idei kosmopolityzmu to nic nowego. Panowie z WKP(b) taki postulatami juz błysnęli prawie stulecie wcześniej. Często podkreślam dążenie obecnego świata ku beznadziei, upadku moralnego i zasadowego więc gdy poznaję obecne wiadomości i pomysły naszych, nazwijmy ich ,, polskich polityków '' jeszcze bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że moja data narodzin powinna być cofnięta o jakieś najlepiej sto lat.
