Propozycja dla posła Dorna: spacer z koniem po Warszawie

Uwaga dla czytelników:   kilka dni temu napisałem tę notkę zainspirowany informacją o planowanej instalacji posła Dorna w sejmie: niemniej onet.pl podał informację, że poseł Dorn nie będzie mógł w sejmie przedstawić jej publiczności – więc wpadłem na inny pomysł. I tego dotyczy ta notka w sensie historycznym – gdyż po publicznym zaprezentowaniu instalacji L. Dorna i jej medialnej dokumentacji postanowiłem już nie wracać do tej kwestii.

Ale dzisiaj przeczytałem – o nieszczęście:) hasło jednego z warszawskich kongresów w dniu jutrzejszym – i jednak postanowiłem opublikować poniższy tekst – wyłącznie jako dokumentację pomysłu. Wyłącznie jako dokumentację – co podkreślam. Tekst jest - co zauważycie Sz. Czytelnicy - w nastroju happeningowym, śmiesznym i absolutnie solidaryzuje się ze wszystkimi posłami, politykami, etc. mającymi artystyczne inklinacje:)   Proszę też o wyrozumiałość posła Dorna - jego pomysł zainspirowal mnie do przedstawienia swojego projektu, żeby było śmieszniej:)   A oto ten tekst – historyczny, ale....:

ahen-jezdziectwo.cba.pl

Bloger „giz3miasto” poinformował, że poseł Ludwik Dorn ma zamiar zrobić instalację w Sejmie poświęconą „kubom”: wojewódzkim, powiatowym, gminnym.

Mam lepszą propozycję. A oto jej geneza:
** w komentarzu pod swoją ostatnią notką napisałem, że

Rzymski cesarz Kaligula ze swoją decyzją stanowiącą senatorem Rzymu konia Incitatusa - mógłby na Wiejskiej dużo się nauczyć!:)

** na co blogerka „Wiedźma Margo” odpowiedziała, że:
No pięknie...
Albo pogadać z posłami, jak równy z równym :-)

** na co odpowiedziałem, że:

Posłowi Dornowi nie pozostało nic innego jak spacer z kuniem po Krakowskim Przedmieściu:))

Taki performance byłby w mojej opinii fantastyczny: każdy przechodzień na Krakowskim Przedmieściu wiedziałby od razu o co idzie, i dlaczego znany medialnie od lat poseł Dorn idzie ze swoim dumnym kolegą:)

/ poufne, wyłącznie dla blogerów / Raport :

„Kuń a sprawa polska. Znaczenie artystyczne performance pod nazwą „poseł Dorn idzie z kuniem na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie"

na etapie formalno-prawnym mogłyby wyniknąć ciekawe artystyczne qui pro quo, jak na przykład:

1. Zagadnienie maści kunia z punktu widzenia politycznego:

1.1. czy kuń może być czarnej maści? Czy maść ta nie sugeruje przypadkiem czarnego skrajnego pesymizmu i może poprzez to zniechęcić inwestorów giełdowych do grania na giełdzie warszawskiej? Co spowodowałoby katastrofę gospodarczą – gdyż powszechnie wiadomo, że jak kilku gości z Niemiec, USA i Japonii nie kupi obligacji w Warszawie to Polska runie jak Grecja

1.2. czy kuń może być białej maści? Sugerowałoby to bowiem legendarną ikonę antykomunizmu pt. „Generał Anders wjeżdża do Polski po 1945 roku na białym koniu”? Biała maść kunia mogłaby spowodować w tej sytuacji atak obywateli-patriotów na placówki komunistyczne i Armii Ludowej np. w sierpniu 2011 – gdyż mogliby pomyśleć „że to już”:)

1.3. czy kuń może być „perszeron”? Stary zużyty wożeniem przeciążonych o 60% furmanek kuń mógłby jednoznacznie manifestować prawdę, że obywatele pracują 60% powyżej normy! Prawda o wyzysku obywateli mogłaby być zbyt oczywista! Mogłoby to doprowadzić do powstania w sierpniu 2011 „Solidarności Nr 2” bez Lecha Wałęsy, co spowodowałoby upadek Unii Europejskiej, tak jak poprzednio w sierpniu 1980 upadek Komuny

1.4. czy kuń może być z cyrku? Nie, absolutnie nie – przeczyłoby to powadze Izby Ustawodawczej, i jej uporczywym czynnościom legislacyjnym

1.5. czy kuń może być klacz? Jak najbardziej, wręcz wskazany byłby taki performance posła Dorna, naszego wybitnego parlamentarzysty! Warszawa jest kobietą – wszyscy o tym wiemy. Syrenka jest kobietą. Na wszystkich najważniejszych stanowiskach w Warszawie są kobiety! Jaki Bronek, jaki Donek...kupa śmiechu:) Każdy wie kto rządzi w Polsce: Polska jest kobietą ty matole! Polska jest kobietą – durniu!

W ten sposób performance demonstrowałby właściwe przewodnie hasło polskiej prezydencji w Unii – zamiast słynnego ryku kowboja Billa Clintona: „Gospodarka -durniu!” będzie:

                                          „Polska jest kobietą - durniu!”

2. Zagadnienia innych rozwiązań podczas performance

2.1. poseł może dowolnie improwizować na Krakowskim Przedmieściu : śmiać się do kunia, pozować z nim do zdjęć, iść za kuniem trzymając go za ogon, rozdawać dzieciom kostki cukru [tylko 1 kilogram] żeby mogły karmić kunia z ręki. I temu podobne

2.2. Inne możliwe nawiązania do historycznej postaci Incitatusa: co robił cezar Kaligula ze swoim kuniem sugeruje polska Wikipedia - cytat:

„Incitatus – ulubiony koń wyścigowy Kaliguli. Sprowadzony aż z Hiszpanii początkowo nazywał się Porcellus, co znaczy Prosiaczek. Cezar uznał to imię za mało godne ulubionego konia Cesarza, więc zmienił je na Incitatus – Chyży.
Według pisarza Swetoniusza (Żywoty cezarów) konia obsługiwało 18 służących, trzymano go w marmurowej stajni, miał uprząż wysadzaną drogimi kamieniami, a ze żłobu wyrzeźbionego w kości słoniowej jadał owies wymieszany z płatkami złota. Przed wyścigami Kaligula sypiał w stajni u boku ulubieńca, by nikt nie zakłócał mu wypoczynku. Cesarz zapraszał rumaka na wystawne kolacje i "sadzał" obok najwyższych dostojników. Złotym kielichem spełniał toasty za zdrowie przyjaciela, zmuszając do tego także gości.
Incitatus został, według Swetoniusza przez Kaligulę mianowany senatorem, co miało stanowić początek jego politycznej kariery. Cesarz chciał awansować go do rangi konsula, jednak nie zdążył tego uczynić. W chwili jego śmierci Incitatusowi zabrakło wymaganych rzymskim prawem 3 lat do objęcia stanowiska. Następca Kaliguli, cesarz Klaudiusz usunął konia ze stanu senatorskiego argumentując to brakiem majątku i stałych dochodów (których to zresztą sam go pozbawił), przez co nie spełniał on cenzusu majątkowego.”