Czwarte wybory w Izraela od dwóch lat….
W całym kraju szybko rozeszły się duże plakaty przedstawiające Netanjahu z kciukami uniesionymi w górę wraz ze słowami „Powrót do życia”.
23 marca w Izraelu odbędą się czwarte wybory do 120 osobowego Knesetu.
Wybory są wynikiem politycznego impasu i polityki, która postawiła premiera Benjamina Netanjahu przeciwko większości innych partii, a jego partia Likud wykazała jeden z najniższych wyników w sondażach w ostatnich trzech wyborach.
Oprócz pandemii istnieje kilka innych kwestii, które sprawiają, że wybory i ich potencjalny wynik są wyjątkowe.
Czy Izrael będzie w stanie utworzyć po tych wyborach stabilny rząd i ruszyć do przodu, czy też będzie skazany na bezprecedensowe piąte wybory jeszcze w tym roku, to podstawowe pytanie?
Izrael jest jedyną na Bliskim Wschodzie demokracją parlamentarną. System polityczny Izraela funkcjonuje według konstytucyjnej zasady, że Izraelczycy głosują na partię, a nie na kandydata. Każda partia ma swój własny sposób wyboru lidera partii i tworzenia listy kandydatów.
Kneset (parlament), liczy 120 członków, których wyznacza się na podstawie proporcjonalnej reprezentacji mandatów na podstawie liczby otrzymanych głosów. Partie muszą zdobyć co najmniej 3,25 procent ogólnej liczby głosów (próg wyborczy), aby wejść do Knesetu.
Po wyborach prezydent Izraela konsultuje się z liderami wszystkich partii, które przekroczyły próg i szuka ich rekomendacji, co do tego, kto powinien utworzyć rząd. Zwykle jest to szef partii z największą liczbą głosów, ale nie zawsze, w zależności od tego, kto ma największe prawdopodobieństwo utworzenia rządu spośród reszty przyszłego Knesetu.
Aby utworzyć rząd, potrzeba co najmniej 61. członków Knesetu, aby głosować za, zazwyczaj w koalicji kilku lub kilku partii. Na szczęście Izrael nie ma kart do wcześniejszego głosowania ani dla nieobecnych (pamiętamy scenariusz z USA).
Ponieważ większość dorosłych Izraelczyków została zaszczepiona, w dniu wyborów Izraelczycy ustawią się w szeregu, aby głosować osobiście, z dystansem społecznym, i włożą papierową kartę do głosowania do koperty i umieszczą ją w drugiej. Wkrótce po zamknięciu sondaży będzie można dobrze poznać ogólny kształt Knesetu, ale rzeczywiste liczby będą pewne dopiero dzień lub dwa później, kiedy zostaną policzone karty do głosowania żołnierzy głosujących w ich bazach, a ostateczne liczby i procenty zostaną określane.
Do 24. Knesetu startuje przeszło 30. partii. Większość nie otrzyma wymaganych 3,25 proc. Jednak z powodu zmęczenia Izraelczyków wyborami, możliwe jest, że może dojść do nieoczekiwanego „głosowania protestacyjnego”, które nie jest (jeszcze) reprezentowane w sondażach, a które może wynieść skrajną partię na pozycję i miejsce wpływów.
Z szacunków wynika, że główne partie, które przekroczą próg i wejdą do Knesetu to:
https://themadad.com/coalitions-e/#.YE4subbPzIU
- Likud - długoletnia partia założona przez Menachema Begina, która jest jedną z wiodących partii izraelskich od lat 70. XX wieku, zajmuje centralne miejsce i reprezentuje znaczną część różnorodnej populacji Izraela. Na jego czele stoi obecny premier Benjamin „Bibi” Netanjahu, najdłużej urzędujący premier w historii Izraela.
- Yesh Atid - obecny na scenie przez większość ostatnich dwudziestu lat, uważany za centrolewicowy, na czele stoi była osobowość telewizyjna Yair Lapid, który współpracował w poprzednich koalicjach z Netanjahu jako premierem, ale teraz jest jednym z przywódców obozu „wszyscy oprócz Bibi”.
- New Hope (Nowa Nadzieja) - to nowa partia założona w zeszłym roku przez byłego członka Likudu i poprzedniego ministra Gidona Sa’ara, który uważa się , że jest po prawej stronie od Netanjahu. Chociaż Sa’ar był kiedyś blisko Bibigo, od dawna byli w sporze, a Sa’ar postawił wszystkie swoje żetony i przyszłą karierę na zastąpienie Netanjahu.
- Yamina - partia na prawo od centrum, która przeszła przez różne wcielenia, oddzielając się od szerszej narodowej grupy religijnej, łącząc się z powrotem i działając samodzielnie. Na jej czele stoi były minister rządu Naftali Bennett, który również był kiedyś blisko Netanjahu.
- Yisrael Beiteinu - partia kierowana przez innego byłego powiernika Netanjahu i ministra rządu Avigdora Libermana, która łączy politykę prawicowo-centrową z liberalnymi poglądami społecznymi i często antyreligijnymi. Przyciąga ona zazwyczaj rosyjskich imigrantów.
- Joint List (Wspólna lista) - trzy arabskie partie połączyły się, tworząc tę koalicję, aby wspólnie odnieść sukces i przekroczyć próg. W ostatnich wyborach zdobyli wystarczającą liczbę głosów, by być trzecią co do wielkości partią w Knesecie.
- Shas - ultraortodoksyjna partia żydowska, w której skład wchodzą i reprezentuje głównie sefardyjskich Żydów, których rodziny pochodzą głównie z krajów arabskich Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu.
- United Torah Judaism (Zjednoczony judaizm Tory) - ultraortodoksyjna partia żydowska złożona i reprezentująca głównie Żydów aszkenazyjskich, których rodziny pochodzą głównie z krajów Europy Wschodniej (także z II RP) i określonych dynastii rabinicznych zdziesiątkowanych przez Holokaust i odbudowanych w Izraelu.
- Labor (Praca) - od powstania Izraela do późnych lat 70. Partia Pracy i jej poprzednicy byli dominującą siłą polityczną w Izraelu. Od tego czasu Partia Pracy nie tylko nie wygrała więcej niż kilku wyborów, ale jej reprezentacja w Knesecie zmalała, zbliżając się do wymarcia. Społecznie i politycznie jest lewicowa. W ciągu ostatnich 20 lat praca była prowadzona przez 10 różnych osób, co jest produktem lub symptomem jej słabnącego wpływu.
- Blue and White - powstał przed ostatnimi wyborami, a na jego czele stoi były szef sztabu i emerytowany generał Benny Gantz. Zeszłej wiosny utworzył rząd jedności z Likudem, który szybko się rozpadł. Obecnie na granicy progu.
– Religious Zionists (Syjoniści religijni) - to prawicowa frakcja nacjonalistyczno-religijna, która jest połączeniem dwóch partii. Kontrowersje budzi fakt, że na ich liście znajduje się osoba, która jest powszechnie wyśmiewana jako rasistka i nie kwalifikuje się do służby, ale jest postrzegana jako potencjalny kluczowy partner rządu kierowanego przez Likud.
- Meretz - skrajnie lewicowa partia, która opowiada się za kontrowersyjnymi stanowiskami uważanymi przez niektórych za proarabskie i antyizraelskie, sondaże na granicy progu. Meretz może być kluczowym elementem do utworzenia rządu, ale trudno sobie wyobrazić, jak Sa’ar i Bennett siedzą z nimi w rządzie z prawej strony.
- Ra'am - to arabska partia islamistyczna, która do tych wyborów znajdowała się na wspólnej liście. Zerwał z listą z powodu odrzucania przez nią wszelkich planów rządowych, w tym układy Abrahamowe, i niereprezentowania interesów arabskich obywateli Izraela. Jest tuż poniżej progu, ale jeśli przejdzie, może stać się kluczowym graczem we wspieraniu establishmentu i być może będzie częścią następnego rządu.
Oficjalnie poprzedni rząd rozpadł się z powodu braku uchwalenia budżetu państwa.
Izrael wszedł do 2021 r. bez budżetu, i nadal nie mamy budżetu na 2020 r…. Jest to kwestia prawna, w którą zdaniem niektórych Netanjahu grał celowo, nie pozwalając swojemu ministrowi finansów Likudu na głosowanie nad budżetem, wiedząc, że wymusi to rozwiązanie rządu i nowe wybory.
Kwestie prawne Netanjahu już opisywałem. W zeszłym roku rozpoczęło się postępowanie sądowe, a Netanjahu pojawił się w sądzie. Pomimo złej optyki i słabnącego wsparcia, sondaże pokazują, że Bibi pozostaje „najbardziej wykwalifikowany” na stanowisko premiera.
Moim skromnym zdaniem jest to dowód silnego wsparcia dla premiera Netanjahu.
Rok temu izraelska gospodarka była silna, a bezrobocie niskie, jednocyfrowe. Dziś gospodarka jest znacznie słabsza, a bezrobocie znacznie wzrosło.
Dzięki wytrwałości Netanjahu i jego zakulisowym działaniom Izrael jest światowym liderem we wdrażaniu szczepionek, 5 milionów zaszczepionych (wszyscy dorośli).
Gospodarka ponownie się otwiera, w tym hotele, restauracje, wydarzenia kulturalne i sportowe i nie tylko.
...
Komentarze