Jedną z idei prowadzących do antagonistycznych relacji między tymi, którzy pomagają, a tymi, którzy wymagają wsparcia jest lansowana przez władze idea „aktywizacji pasywnego zasobu ludzkiego”, podczas gdy w działalności socjalnej, w ramach pracy socjalnej – wydaje się – racjonalniejszym byłoby nie walczenie z biernością tzw. „klientów pomocy społecznej”, a wspieranie osób w ich staraniach o uwolnienie się z ograniczeń ich ekspresji, a gdy sami tego czynić nie mogą - proponowanie im niejako w zastępstwie ich samych, ich rodzin, rynku, etc. różnych ofert oparcia socjalnego poprawiających jakość ich życia oraz zwiększającego podmiotowość sprzyjającą stawianiu na samodzielność osoby, a nie na jej podporządkowanie temu, kto pomaga, nie na klientelizm.
Pomaganie w Polsce oparte jest na wielowiekowym modelu relacji między panami, wójtami, plebanami, a poddanymi tego triumwiratu. W książce Kamila Janickiego „Pańszczyzna – prawdziwa historia polskiego niewolnictwa” przedstawiono odbrązowiony obraz tych relacji, które także dziś kształtują model dominujących relacji między pomagającym, a wymagającym wsparcia.
Mamy fatalny rząd, który doprowadził do sytuacji, gdy banki miast zabiegać o pieniądze klientów – w związku z polityką monetarną p.G. mają ich nadmiar, a tym samym nie są zainteresowane podejmowaniem działań zmierzających do zrównoważenia interesu własnego z interesem klientów. Banki dziś w rozbójniczy sposób miast podnosić oprocentowanie oszczędności - okradają osoby lokujące swoje oszczędności w bankach. Ten bałagan to owoc realizowanej przez władze polityki „michy ryżu dla każdego poddanego”, ostentacyjnego nieliczenia się rządu z obywatelami. Najdziwniejsze, że okradani obywatele popierają złodziei sprawujących nad nimi władzę mającą przekonanie, iż zbiedniały, zastraszony suweren nie przeciwstawi się opresji, bowiem człowiekiem wolnym może być człowiek uwolniony z biedy, lęku, etc. Spauperyzowany niewolnik nie może być wolnym obywatelem. To lekcja jaką Polacy przez wieki wzięli od swojego losu. I być może dlatego rzesze luda nadal swój los oddają plebanom nie mającym interesu, by kształtować lud jako lud wolnych obywateli.
