Władza w jej obecnym składzie, kręcący się wokół niej lobbyści nie zastąpią proponowanej w tekście nr 286 metody projektowania i realizowania racjonalnych zmian, bowiem mózgi osób sprawujących w Polsce władzę są prawdopodobnie zajęte głownie upartym opowiadaniem, mniemaniami, nieprawdami np. na temat swojej wielkiej roli w życiu Polaków i optymistycznych perspektyw jej dalszego pełnienia, a także negatywnym postrzeganiem „innych”, w tym zwłaszcza osób wymagających wsparcia, co „uzasadnia” według tych osób wykluczanie tych „innych”, „obcych” z udziału w projektowaniu, a co gorsze w realizowaniu zmian.
OBY TYLKO WŁADZA NIE TAK DZIAŁAŁA JAK CZYNIŁA TO RADA MIASTA ARRAS W SZTUCE „MSZA DLA MIASTA ARRAS” Andrzeja Szczypiorskiego? (PREMIERA 21 MAJA 2015 R. W Teatrze Narodowym).
POLITYCY ZARZĄDZAJĄCY POLSKĄ, RÓŻNEJ MAŚCI LOBBYŚCI NIE PYTALI, NIE PYTAJĄ I PRAWDOPODOBNIE NIE BĘDĄ PYTAĆ „BENEFICJENTÓW” ICH PATERNALIZMU CO O NIEJ SĄDZĄ, BOWIEM MNIEMAJĄ, IŻ NA WSZYSTKIE PYTANIA MOGĄ SOBIE SAMI ODPOWIEDZIEĆ… A JEŚLI NIE MOGĄ, TO BĘDĄ SIĘGAĆ PO SPRAWDZONE W PRZESZŁOŚCI METODY PROPAGANDY.
W domu człeka zniszczonego rozsmakowaniem się w totalnej władzy, uzależnieniem się od niej jak od cukru trudno oczekiwać respektowania zasad, w tym zasad racjonalnej służby suwerenowi, zasad bezpieczeństwa i rozumności, a nade wszystko troski o dobro wspólne. Taki człek najczęściej owładnięty lękiem przed utratą zasilającego komórki tłuszczowe cukru jest w stanie zniszczyć wszystko i wszystkich, jeśli nie niosą w hołdzie kilogramów, a i ton cukru. Fenomenem jest, iż milionom luda podoba się taki obżartuch. Są w stanie dostarczyć mu - kosztem ograniczenia możliwości zaspokojenia podstawowych potrzeb innych ludzi, w tym wolności - tyle cukru ile mu się zamarzy. Gdy taki człek siędzie na stolcu o najwyższym oparciu mniema, że tak zawsze siedzieć będzie, a nawet, że nad jego siwą głową rozpostarty zostanie baldachim. Krzepi w takiej sytuacji myśl, że taki spaślak zwykle szybko traci zdrowie i apetyt, że nie wspomnę o życiu... (Tak wiele osób żyjących na wyciągnięcie mojej ręki szczupłych, a i chudych ostatnio odeszło z tego świata. Nie sądzę, by głównie z powodu niedożywienia sprzyjającego sarkopenii. Prawdopodobnie wielu z nich zabiła samotność w tłumie.).
