Do Ciebie piszę wyborco zgniłych jaj, czy można dzisiaj

traktować ciebie poważnie?

Piszę te słowa do ludzi, którzy nie upaprani życiorysem, oddali swój głos i losy społeczeństwa w ręcę, które nie leczą, w ręcę które ranią i które jak pijawy wysysają,  to co dobre z krainy nad Vistulą.

Jeśli mogę pojąć upaprańców, którzy stworzyli to kłębowisko, że stoją za nim betonem, to nie mogę pojać zachowań ludzi normalnych, którzy nie rozpoznali się na taniej tandecie politycznej i kilkukrotnie wystawili swoje dobre imię na szwank.

Co was przekonało, aby wpuścić siebie i niewinną resztę w szpony jednorękich brylantyniarzy w walonkach?

Ich durna gadka?

Ich ćwokowate zachowania, rodem z trzepaka na Woli?

Ich plucie i jątrzenie?

Ich wściekłość względem innych obywateli Polski?

Ich nieudacznictwo i brak kwalifikacji?

Ich przysłowiowe lenistwo?

Ich kłamliwe, żenujące obiecywanki?

Ich fałszywe świadectwa przeciw PiS ( co ustaliły komisje, które od trzech lat ślęczą nad PiS? złapali śledzia za 8,50 i laptopa pomordowanego skrycie.)

Pytam konkretnie, co waś tak otumaniło, że całkowicie zagubiliście instynkt samozachowawczy?

Zadajcie sobie pytanie, dlaczego tak wielu Polaków nie dało się nabrać na prymitywne widły diabłów irlandzkich i z góry ich traktowała, jak pasożyty i stonki polityczne.

Dzisiaj w obliczu kompletnej plajty państwa tuskiego, zastanówcie się co dalej, czy Polska podzielona na pół daje jakieś szanse na przyszłość?

Wierzę, że jest w was iskierka nadzieji, że jeszcze się ockniecie i wrócicie do Polski.

II Irlandia, to całkowity bankrut, chyba już o tym wiecie.

Wracajcie do Polski, by znowu u cioci na imieninach było fajnie a Polak z Polakiem nie skakał sobie politycznie do gardeł.

Zostawcie tonących, odetnijcie linę, póki was nie wciągnęli na samo dno. Polska czeka na Was.

P.S.  A dlaczego zgniłe jaja?  bo to są prawdziwe jaja, wybrać  sobie szkodników na dobroczyńców. Jaja jak berety, mogą być z moheru.

 Coraz to z ciebie, jako z drzazgi smolnej,
Wokoło lecą szmaty zapalone;
Gorejąc, nie wiesz, czy stawasz się wolny,
Czy to co twoje, ma być zatracone?

Czy popiół tylko zostanie i zamęt,
Co idzie w przepaść z burzą - czy zostanie
Na dnie popiołu gwiaździsty dyjament,
Wiekuistego zwycięstwa zaranie!

Cyprian Kamil Norwid, wolny człowiek.