Stabat Mater

29 III 1937 w Lozannie zmarł Karol Szymanowski, kompozytor, pianista, krytyk muzyczny, przedstawiciel Młodej Polski; uznawany obok Fryderyka Chopina za najwybitniejszego polskiego kompozytora, autor m.in. "Stabat Mater", opery "Król Roger", baletu "Harnasie", cyklu pieśni "Słopiewnie".

Stała Matka bolejąca

Stała Matka bolejąca,
Koło krzyża łzy lejąca,
Gdy na krzyżu wisiał Syn.

A jej duszę potyraną,
Rozpłakaną, poszarpaną
Miecz przeszywał ludzkich win.

O, jak smutna, jak podcięta
Była Matka Boża święta,
Cicha w załamaniu rąk.

O, jak drżała i truchlała
I bolała, gdy patrzała
Na synowskich tyle mąk.

I któż widząc tak cierpiącą
Łzą nie zaćmi się gorącą,
Nie drgnie, taki czując nóż?

I kto serca nie ubroczy,
Widząc, jak do krzyża oczy
Wzbiła z bólu drętwa już?

Ach, za ludzkie rodu winy
Jak katowań był jedyny,
Męki każdy niosła dział.

I widziała jak rodzony
Jej umierał opuszczony,
Zanim Bogu duszę dal.

O Matko, źródło wszech miłości,
Daj mi uczuć moc żałości,
Niechaj z Tobą dźwignę ból.

Chrystusowe ukochanie
Niech w mym sercu ogniem stanie,
Krzyża dzieje we mnie wtul.

Matko, Matko miłosiernie wejrzyj
Syna Twego ciernie w serce
Moje wraź jak w cel.

Rodzonego, męczonego,
Syna Twego ofiarnego
Kaźń owocną ze mną dziel.

Spraw, niech płaczę z Tobą razem,
Krzyża zamknę się obrazem
Aż po mój ostatni dech.

Niechaj pod nim razem stoję,
dzielę Twoje krwawe znoje.
Twą boleścią zmywam grzech.

Panno słodka racz mozołem
Niech me serce z Tobą społem
Na golgocki idzie skłon.

Niech śmierć przyjmę z katów ręki,
Uczestnikiem będę męki,
Razów krwawych zbiorę plon.

Niechaj broczy ciało moje,
Krzyżem niechaj się upoję
Niech z miłosnych żyję tchnień!

W morzu ognia zapalony,
Z Twojej ręki niech osłony
Puklerz wezmę w sądu dzień!

Chrystus niech mi będzie grodem,
Krzyż niech będzie mym przewodem,
Łaską pokrop, życie daj.

Kiedy ciało me się skruszy,
Oczyszczonej w ogniu duszy
Glorię zgotuj niebo, raj.

Stabat Mater dolorosa (po łacinie)

1. Stabat Mater dolorosa
Iuxta crucem lacrimosa
dum pendebat Filius.

2. Cuius animam gementem,
contristatam et dolentem,
pertransivit gladius.

3. O quam tristis et afflicta
fuit illa benedicta
Mater Unigeniti.

4. Quæ mœrebat et dolebat,
Pia Mater cum videbat
Nati pœnas incliti.

5. Quis est homo qui non fleret,
Matrem Christi si videret
in tanto supplicio?

6. Quis non posset contristari,
Christi Matrem contemplari
dolentem cum Filio?

7. Pro peccatis suæ gentis
vidit Iesum in tormentis
et flagellis subditum.

8. Vidit suum dulcem natum
moriendo desolatum,
dum emisit spiritum.

9. Eia Mater, fons amoris,
me sentire vim doloris
fac, ut tecum lugeam.

10. Fac ut ardeat cor meum
in amando Christum Deum,
ut sibi complaceam.

11. Sancta Mater, istud agas,
Crucifixi fige plagas
cordi meo valide.

12. Tui nati vulnerati,
tam dignati pro me pati,
pœnas mecum divide.

13. Fac me vere tecum flere,
Crucifixo condolere,
donec ego vixero.

14. Iuxta crucem tecum stare,
et me tibi sociare
in planctu desidero.

15. Virgo virginum præclara,
mihi iam non sis amara:
fac me tecum plangere.

16. Fac ut portem Christi mortem,
passionis fac consortem,
et plagas recolere.

17. Fac me plagis vulnerari,
fac me cruce inebriari,
et cruore Filii.

18. Flammis ne urar succensus
per te Virgo, sim defensus
in die judicii.

19. Christe, cum sit hinc exire,
da per Matrem me venire
ad palmam victoriae.

20. Quando corpus morietur,
fac ut animæ donetur
Paradisi gloria. Amen

tłumaczenie: Czesław Jankowski