Defekt masy?... Ależ to bardzo proste!

Defekt masy jest zależnością, która jest związana z przestrzennym rozmieszczeniem składników materialnej struktury. Rzecz polega na tym, że gdy n składników materii jest rozmieszczonych w przestrzeni w taki sposób, że odległości między sąsiednimi składnikami są równe a, to w odległości L od środka masy tego układu istnieje pewne wypadkowe przyśpieszenie grawitacyjne g1. Natomiast, gdy odległości między składnikami będą mniejsze, niech to będą odległości b, czyli takie, że b<a, to pochodzące od tego drugiego układu n składników wypadkowe przyśpieszenie grawitacyjne g2, w tej samej odległości L, będzie takie, że g2<g1.
Porównując ze sobą wpływy tych dwóch układów składników materii na to samo ciało próbne znajdujące się w odległości L, można przypisać tym dwóm układom posiadanie dwóch różnych mas i można mówić o istnieniu defektu masy.

Określony w ten sposób defekt masy jest tworem, który podlega zmianom. Z jednej strony zmiany tak określonego defektu masy będą uzależnione od odległości między składnikami materii. Gdy odległości miedzy składnikami materii, których jest n sztuk, zmniejszą się do wartości c, takiej że c<a i c<b, to i przyśpieszenie grawitacyjne g3 w odległości L zmniejszy się tak, że g3<g1 oraz g3<g2. Wynika to z faktu, że przy zbliżaniu się do siebie składników - ciał, pól, traktowanych jako odrębne źródła grawitacyjnego oddziaływania, następuje zmniejszanie się wypadkowego potencjału grawitacyjnego, jaki istnieje wokół nich i od nich pochodzi. Ten fakt jest szczegółowo opisany w artykule "Zasada MPP - Prawda Nieabsolutna" na http://www.pinopa.republika.pl/ZasadaMPP.html.
Z drugiej strony, określony w ten sposób defekt masy zmienia się wraz ze zmianą odległości od środka wypadkowej masy składników materii. A konkretnie, maleje on wraz ze wzrostem odległości od środka masy.

To jest proste, nieprawdaż?... Wiadomo, co to jest defekt masy, wiadomo, w jaki sposób i skąd się bierze, jakimi cechami charakteryzuje się... Możliwe, że dokładnie tak samo byłoby rozumiane to pojęcie przez adeptów dzisiejszej fizyki akademickiej, gdyby nie popełniono błędów w interpretacji wyników badań fizycznych.

Błędy wzięły się z powodu niewiedzy o naturze materii i energii oraz z powodu nieznajomości tego, co jest określane pojęciem "masa". Najogólniej biorąc, błędem jest opierać się na pojęciu masy, które jest w pewnym sensie wyprowadzane ze (pochodne od) zjawiska znanego jako bezwładność. Idzie o to, że obecnie pojęcie "masa" wywodzi się w połączeniu z drugim prawem dynamiki Newtona, wywodzi się jako pojęcie powiązane z siłą oddziaływania na ciało i przyśpieszeniem tego ciała w wyniku oddziaływania siły. Gdy tymczasem z tych dwóch pomocniczych pojęć dla określenia masy - siła i przyśpieszenie - jedynie przyśpieszenie jest parametrem fizycznym, który jest jasno określony i łatwy do pomiaru. Natomiast siła jako pojęcie i jako parametr fizyczny jest wprawdzie bardzo użyteczna, ale ma "bardzo wątpliwe korzenie". Bo to siła właśnie jest często przedstawiana jako wywodząca się od masy ciała (bezwładności) i przyśpieszenia tego ciała.

We współczesnej fizyce namnożyło się rozmaitych "sił" bez liku. Jak nie jest znana przyczyna przebiegu jakiegoś zjawiska, bo nie można w prosty sposób opisać mechanizmu zjawiska przy użyciu znanych oddziaływań, wymyśla się nową siłę. W nauce o przyrodzie postępuje się więc tak, jakby nowo wymyślone słowo miało w jakiś cudowny sposób wyjaśniać przebieg zjawiska. (Więcej na ten temat można przeczytać w I tomie na http://www.pinopa.republika.pl/Dlaczego.html.)

Inaczej mówiąc, w nauce o przyrodzie masa ciała jest postrzegana jako pochodna od siły i od przyśpieszenia. Pod względem znaczenia masa jest postrzegana nie tylko jako pochodna, ale także jako zależna od siły i przyśpieszenia. Taki sposób postrzegania wyraża się w naszych czasach miedzy innymi w tym, że według współczesnych poglądów na naturę masy, masa ciała po prostu rośnie wraz ze wzrostem prędkości.

Tymczasem w naturze istnieją relacje, które podpowiadają, że to właśnie masa powinna być postrzegana jako czynnik, który jest jednocześnie przyczyną i siły oddziaływania, i przyśpieszenia. Czyli powinna być postrzegana jako parametr porcji materii, który wpływa na zdolność przyśpieszania i wielkość przyśpieszenia innej porcji materii. Ta zdolność przyśpieszania jest powszechnie znana jako zdolność przyśpieszania grawitacyjnego. Ale zupełnie nie jest kojarzona jako zdolność do przyśpieszania, które odbywa się w każdej skali wymiarowej. A więc, także odbywa się między molekułami, atomami, neutronami.

To właśnie w tej najmniejszej pod względem wymiarowym skali odbywa się i wzajemne przyśpieszanie składników materii, i pojawianie się parametru zwanego siłą. A przyczyną tego wszystkiego są składniki materii, które różnią się między sobą parametrem, który nazywamy masą. W zależności od wartości tego parametru - masy, cząstki nadają przyśpieszenia wszystkim innym cząstkom wokół, a te przyśpieszenia są proporcjonalne do masy przyśpieszającej cząstki, ale nie są zależne od masy cząstek, które podlegają przyśpieszeniom.

I w tym procesie wzajemnych przyśpieszeń cząstek (pól), w procesie wzajemnych oddziaływań prowadzących do tworzenia się stabilnych struktur materialnych, powstaje to, co w fizyce atomu nosi nazwę "defekt masy", a w fizyce nieba jest zupełnie nieznane.

Mechanizm zależności, która w fizyce jest nazywana defektem masy, można prześledzić posługując się modelem zjawiska wzajemnego oddziaływania składników materii Aby ułatwić sprawę, można wejść na http://nasa_ktp.republika.pl/Help_pl.html,  przeczytać pomocniczy artykuł i skopiować plik http://nasa_ktp.republika.pl/Defekt_M.zip.  Aby znajdujący się tam komputerowy program modelujący "Gas2n" wykorzystać do ćwiczeń, należy wpierw zapoznać się z krótkim wprowadzeniem pt. "Komputerowy model defektu masy", czyli zapoznać się właśnie z tym pomocniczym artykułem.

Gdy już poćwiczycie z komputerowym programem modelującym "Gas2n" i poznacie mechanizm defektu masy, wówczas o defekcie masy będziecie wiedzieć więcej, aniżeli może to wam powiedzieć i mechanika kwantowa, i obie teorie względności.

Gdy zrozumiecie, że z defektem masy sprawa jest bardzo prosta, przekazujcie tę informację wszystkim, kto o tym nie wie. Na dzisiejszy dzień, 27 sierpnia 2010 r., a bardziej konkretnie, w najbliższym czasie, kiedy już poćwiczycie z programem "Gas2n", na temat defektu masy będziecie wiedzieć więcej niż profesorowie, doktorzy i pozostali fizycy. Przekażcie im tę informację, razem z moimi pozdrowieniami i życzeniami powodzenia w rozumieniu natury rzeczy.

Bogdan Szenkaryk "Pinopa"
Legnica, 2010.08.29.

Interesuje was fizyka? Chcecie, aby była ona logiczna i zrozumiała?

W naszych czasach trzeba o to trochę powalczyć... I wy możecie przyczynić się do naprawy fizyki!

Tak się złożyło, że w XX wieku fizyka została zdominowana przez niedorzeczne, nielogiczne, "zmatematyzowane" teorie względności A. Einsteina i mechanikę kwantową. Wy możecie poprawić sytuację w nauce o przyrodzie!  Na przykład, na fizycznych forach (jeśli bierzecie w nich udział) możecie dać tematy, które tu są przedstawiane z dopiskiem: ...Ależ to bardzo proste.

Poznawajcie konstruktywną teorię pola (

), rozpowszechniajcie zawartą w niej wiedzę i rozwijajcie ją.

A jeśli pracujecie zawodowo w nauce, jesteście doktorami fizyki, profesorami, to, oczywiście, macie ogromne możliwości działania. Jeśli fizyczne absurdy dokuczyły wam już dostatecznie mocno, dołóżcie wszelkich starań, aby fizykę naprawić.